بهبود ساختار و عملکرد عصب سیاتیک قطع شده بعد از تزریق آلوگرافت سلول های شوان به درون داربست فیبرینی

صدمات اعصاب محیطی  جز شایع ترین آسیب های سیستم عصبی هستند و بزرگترین علت ناتوانی به شمار می آیند. این آسیب ها موجب اختلال در توانایی حرکات عضلات، حس طبیعی و نوروپاتی دردناک می شود. یکی از روش های درمانی در این موارد استفاده از مهندسی بافت و سلول درمانی است. در این تحقیق ترمیم عصب سیاتیک از طریق لوله سیلیکونی حاوی داربست فیبرینی پر شده با سلول های شوان و داروی سیتی کولین و با استفاده از الکترومیوگرافی و روش های بافتی مورد بررسی قرار گرفته است. 50 سر رت نر نژاد ویستار  به طور تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند.1) لوله سیلیکون 2) لوله سیلیکون به همراه ژل فیبرین 3) لوله سیلیکون به همراه سلول های شوان 4) لوله سیلیکون به همراه سیتی کولین 5) لوله سیلیکون به همراه سلول های شوان و سیتی کولین. عصب سیاتیک چپ به اندازه 10 میلی متر قطع و به عنوان کانال برای ترمیم فاصله ایجاد شده استفاده شد. سلول های شوان آلوگرافت کشت داده شده و داروی سیتی کولین به درون لوله تزریق شدند. دامنه موج الکتریکی ثبت شده در گروه سوم و پنجم تفاوت معنی داری با سایر گروه ها دارد (P<0.05). همچنین تاخیر در هدایت موج الکتریکی ثبت شده در گروه های یک تا چهار کاهش معنی داری را نشان می دهد در بررسی بافتی بین گروه های سوم تا پنجم تفاوت معنی داری وجود دارد (P<0.05). افزایش دامنه موج در گروه های سوم و پنجم بیانگر ترمیم بهتر عصب در این گروه ها می باشد. کاهش تاخیر در هدایت موج الکتریکی در گروه های یک تا چهار نیز  نشان دهنده تر میم عصب می باشد. همچنین افزایش تعداد اکسون های ترمیم شده در گروه پنجم نشان دهنده نتیجه بهتر درمان ترکیبی است.