اثر قدردانی بر سلامت روان با نقش واسطه ای عاطفه مثبت و منفی

قدردانی از جمله سازه های جدید رویکرد روان شناسی مثبت نگر است که پژوهش ها حاکی از نقش آن در سلامت روان و سایر کارکردهای مثبت روان شناختی هستند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر قدردانی بر سلامت روان، با توجه به نقش واسطه ای عاطفه مثبت و منفی انجام شد.  پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- همبستگی از طریق مدل یابی معادله ساختاری (SEM) است. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی سبزوار در سال تحصیلی 97-1396 بودند که از بین آنها 242 نفر به عنوان نمونه پژوهش با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسش نامه قدردانی، پرسش نامه سلامت عمومی و مقیاس عاطفه مثبت و عاطفه منفی بود. ارزیابی مدل پیشنهادی با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، روش مدل یابی معادلات ساختاری و روش بوت استراپ و از طریق نرم افزارهای AMOS 24 و SPSS 24 انجام گرفت. بین تمام متغیرهای پژوهش، همبستگی معنی دار وجود داشت (0.01>P). مدل با انجام برخی اصلاحات، از برازش مطلوبی برخوردار بود. همچنین قدردانی اثر مستقیم بر سلامت روان، عاطفه مثبت و منفی داشت (0.05>P). عاطفه مثبت و منفی نیز بر سلامت روان اثر مستقیم داشتند (0.05>P). علاوه بر این، قدردانی از طریق عاطفه مثبت و منفی، اثر غیرمستقیم بر سلامت روان داشت (0.05>P).  قدردانی به صورت مستقیم و همچنین غیرمستقیم از طریق افزایش عاطفه مثبت و کاهش عاطفه منفی، با افزایش سلامت روان همراه است.