بررسی تاثیر مداخله ارگونومیکی بر زمان اعلام ماموریت دیسپچ فوریت های پزشکی استان البرز

ارتباط موثر، عامل مهمی در مراقبت پیشبیمارستانی است. واحد ارتباطات یکی از پرتنش ترین محیط های کاری در حوزه درمان بوده و بررسی عوامل زیانآور محیط کار این واحد از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. براساس دستورالعمل فرایندهای اورژانس پیش بیمارستانی، مدت زمان صرف شده از لحظه پاسخگویی
پرستار تریاژ تا لحظه اعلام ماموریت به پایگاه می بایست 120 ثانیه باشد. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مداخله ارگونومیکی محیط کار بر زمان اعلام ماموریت کارکنان دیسپچ حوادث و فوریت های پزشکی استان البرز انجام شد. مطالعه حاضر از نوع توصیفی- مداخله ای است. جامعه آماری پژوهش شامل 32 نفر از واحد ارتباطات و دیسپچ مرکز مدیریت حوادث و فوریت های پزشکی البرز بودند که به روش نمونه گیری تصادفی وارد مطالعه شدند. ابزارهای اندازه گیری پژوهش عبارت بودند از: دستگاه لوکس متر، صداسنج و ROSA (Rapid Office Strain Assessment). در این مطالعه زمان اعلام ماموریت توسط کارکنان ارتباطات و دیسپچ مورد سنجش قرار گرفت. از آمار توصیفی و آزمون های تحلیلی نیز به منظور تحلیل آماری با سطح معناداری 0/05 استفاده شد. نتایج نشان دادند که انجام مداخله به طور کلی باعث ایجاد تفاوت در زمان ثبت تا ارجاع شده است. بر مبنای نتایج، زمان قبل از مداخله معادل 2/02 ثانیه و زمان پس از مداخله برابر با 1/92 بوده است. 
علاوه براین، یافته ها نشان می دهند که بهبود شرایط ارگونومیک باعث کاهش مقادیر زمان اعلام شده است؛ اما مداخله در دیسپچ، تاثیری بر زمان اعلام نداشته است. با توجه به نتایج میتوان گفت که اصلاح شرایط ارگونومیکی تاثیر مثبتی بر عملکرد کارکنان این واحد داشته است.