ارزیابی دزیمتریک حجم هدف در پرتودرمانی فاز دوم سرطان پستان: مقایسه باریکه الکترونی و فوتونی

امروزه پرتو درمانی، پس از جراحی حفظ پستان به عنوان یک استراتژی استاندارد برای بیماران مبتلا به سرطان پستان شناخته می شود. تکنیک های توصیه شده برای پرتودرمانی شامل تابش کل حجم سینه و متعاقب آن انجام پرتودرمانی فاز دوم (تکنیک boost) می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه دزیمتریک باریکه های الکترونی و فوتونی در پرتودرمانی فاز دوم سرطان پستان می باشد. در این مطالعه تحلیلی، 50 بیمار مبتلا به سرطان پستان که کاندیدای پرتودرمانی پستان بودند انتخاب شدند. توسط نرم افزار طراحی درمان، پلن های درمانی برای باریکه الکترونی و فوتونی مورد مقایسه قرار گرفتند. ارگان های در معرض خطر (OAR) در این مطالعه شامل قلب، ریه سمت درگیر و پوست می باشند. میزان پوشش حجم هدف، شاخص تطابق (CI) شاخص همگنی (HI) و دز رسیده به OAR در دو روش مذکور مورد مقایسه قرار گرفتند.  نتایج حاکی از بهبود شاخص CI در حجم هدف برای پرتو فوتونی نسبت به باریکه های الکترونی بود. در مورد شاخص HI نیز، اختلاف معنی داری در باریکه های فوتونی دیده شد (05/0 P<). در مورد دز رسیده به OAR، پارامترهای V1Gy و دز میانگین در قلب و ریه سمت درگیر با پرتو فوتونی به طور قابل توجهی بیش تر از پرتو الکترونی بود. مقایسه دزیمتریک دو روش نشان دهنده بهبود پوشش حجم هدف و دو شاخص CI و HI در استفاده از باریکه های فوتونی می باشد. با این حال، در بررسی دز رسیده به OAR، باریکه الکترونی مزیت کاهش دز به ارگان های در معرض خطر همانند قلب و ریه را داراست.