مرور مقالات بررسی عملکرد مکانیکی طناب نخاعی در آسیب‎‎های ضربه‎ای

باتوجه به وسعت معلولیت ناشی از آسیب های طناب نخاعی و افزایش روزافزون مبتلایان به آن، تلاش های زیادی برای ترمیم این ضایعه انجام شده است. آسیب های طناب نخاعی به دو دسته ضربه ای و غیرضربه‎ای تقسیم می شوند که البته بیشتر آسیب های رخ داده در جامعه از نوع ضربه ای است. میزان وقوع سالانه این آسیب بین 40-15 مورد به ازای هریک میلیون نفر در سراسر دنیا تخمین زده می شود. باتوجه به وسعت این اتفاق لزوم بررسی هرچه بیشتر آسیب های نخاعی به ویژه آسیب های ضربه ای بیشتر حس می شود. به دلیل مشکلات و محدودیت های عملی، اخلاقی و همچنین هزینه هنگفت انجام مطالعات تجربی بر روی نخاع زنده و اجساد انسانی، استفاده از مدل سازی به روش المان محدود ابزار قوی و مکملی برای بررسی بیومکانیک نخاع است. این روش قادر به پیش بینی چگونگی آسیب های نخاعی در بارگذاری های متفاوت بوده و می تواند به صورت تئوری میزان کرنش طناب نخاعی و حد بحرانی برای آسیب‎دیدگی های طناب نخاعی را تعیین کند. این نوع پیش بینی‎های نخاعی می تواند در نهایت نقش مهمی در ترمیم این ضایعات و بهبودی بیماران ایفا کند. در این مطالعه سعی شده است با بررسی مطالعات صورت گرفته روی نخاع انسان، روش های مختلف مدل سازی آن ارائه شده و جنبه های مختلف آن ازقبیل تعیین خواص، نحوه مدل سازی اجزا محدود و چگونگی بارگذاری و در نهایت چگونگی آسیب پذیری طناب نخاعی بررسی شده و مورد مقایسه قرار گیرد.