مقایسه اثربخشی آموزش خود تنظیمی شناختی و آموزش فناوری اطلاعات بر رضایت شغلی کارکنان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

هدف از پژوهش حاضر مقایسه میزان اثربخشی آموزش خود تنظیمی شناختی و آموزش فناوری اطلاعات بر رضایت شغلی کارکنان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود که بر اساس اطلاعات دفتر آمار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تعداد آنان در شهر تهران در سال 1397-1396 هزار و پنجاه نفر بود. باتوجه به نیمه آزمایشی بودن تحقیق، تعداد شصت نفر به شیوه تصادفی انتخاب شدند و پس از همتاسازی براساس ملاک های سن، جنس، سابقه کار در سه گروه بیست نفری جایگزین شدند. به گروه اول آموزش فناوری اطلاعات و به گروه دوم آموزش خود تنظیمی شناختی داده شد. گروه کنترل، آموزشی دریافت نکرد. گروه های آزمایشی و کنترل در پیش آزمون و پس آزمون به پرسشنامه رضایت شغلی اسمیت، کندال و هیولین1969 پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تی همبسته و تحلیل کواریانس استفاده شد. داده ها به وسیله نرم افزار تحلیل آماریSPSS22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تفاوت بین گروه های آزمایشی با گروه کنترل در سطح یک هزارم معنادار است. بدین معنا که هر دو روش آموزشی فناوری اطلاعات و خودتنظیمی شناختی باعث افزایش رضایت شغلی در کارکنان شده اند. همچنین بین گروه های آزمایشی تفاوت معناداری مشاهده نشد.0/05<P  هر دو آموزش بر گروه های آزمایش اثر بخشی یکسان و موثری بر رضایت شغلی کارمندان داشتند. بنابراین به مسئولین توصیه می شود که یکی از این رویکردها را در سازمان خود مدنظر قرار دهند.