حق بر اداره مطلوب از منظر منشور حقوق بنیادین اتحادیه اروپا و منشور حقوق شهروندی ایران

اداره مطلوب به عنوان یکی از شاخص های حاکمیت قانون در نهادهای اداری به دنبال حمایت از حقوق اشخاص در قبال دولت است. این حق در سطح بین المللی برای اولین بار در منشور حقوق بنیادین اتحادیه اروپا تصریح و در رویه قضایی دیوان دادگستری اتحادیه اروپا تثبیت شده است. در نظام حقوقی ایران نیز اخیرا این حق در منشور حقوق شهروندی با عنوان اداره شایسته تصریح شده است. قطعا استفاده از تجارب و پیشرفت های هنجار اتحادیه اروپا می تواند در تبیین و تضمین هرچه بیشتر این حق در نهادهای اداری موثر باشد. ضمن درک اهمیت شناسایی اخیر این حق در منشور حقوق شهروندی، پرسش این است که تا چه میزان این حق و مولفه های آن با استانداردهای بین المللی مندرج در منشور حقوق بنیادین قرابت دارد و نکات قوت و ضعف این سند در چارچوب حق بر اداره مطلوب نسبت به منشور حقوق بنیادین چیست؟ بررسی نشان می دهد به طور کلی منشور حقوق شهروندی در معرفی مولفه های حق بر اداره مطلوب قرابت قابل توجهی با منشور حقوق بنیادین دارد، ولی در بیشتر موارد به لحاظ عینیت و شفافیت مفاهیم و گستره حق مورد شناسایی از معیارهای مطرح شده در آن فاصله دارد و تنها در خصوص ارائه روش های جبران خسارت، نسبت به منشور حقوق بنیادین از رویکرد بهتری برخوردار است.