نابرابری بین پدر و مادر ایرانی در انتقال تابعیت به فرزندان

از موضوعات چالش برانگیزی که امروزه در ایران به بی تابعیتی کودکان منجر می شود، عدم امکان انتقال تابعیت از مادر به کودک است. این درحالی است که فرزندان متولد شده از پدران ایرانی تحت هر شرایطی تابعیت ایران را به دست می آورند. چنان که پیداست این مسئله نوعی نابرابری و محرومیت را در به دست آوردن تابعیت ایرانی کودکان به دنیا آمده از مادران ایرانی سبب شده که اثر قانونی آن را می توان در سلب مزایای شهروندی و موانعی یافت که در بندهای 4 و 5 ماده 976 قانون مدنی و ماده واحده مصوب سال 1385ش مقرر شده است. در پژوهش حاضر که به روش توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است، به بررسی و تحلیل مواد قانونی یادشده در پرتو دیدگاه های فقهی حقوقی پرداخته ایم. یافته ها و نتایج پژوهش نشان می دهد که منشا نابرابری بین پدر و مادر ایرانی در انتقال تابعیت به فرزندان را می توان در به رسمیت شناخته نشدن ازدواج مادر ایرانی با تبعه خارجی از طرف دولت و نابرابری جنسیتی در انتقال تابعیت از مادر به فرزند دانست که رفع هر دوی این موارد نه تنها با هیچ محذوریت شرعی همراه نیست، بلکه با روح شریعت اسلامی سازگارتر است.