بررسی فراوانی نقص پروتئین های C و S و آنتی ترومبین III و حضور آنتی بادی های سندرم آنتی فسفولیپید در زنان مبتلا به سقط های مکرر جنین

سقط مکرر به بروز بیشتر از سه سقط جنین قبل از نیمه اول بارداری اطلاق می شود. از عوامل مهم این بیماری، نقص پروتئین های ضد انعقادی C، S و آنتی ترومبین III می باشد. از طرفی وجود آنتی بادی های سندرم فسفولیپید مانند فاکتور LA (لوپوس آنتی کواگولانت)، آنتی فسفولیپید، آنتی کاردیولیپین و بتا-دو گلیکوپروتئین می تواند عامل سقط مکرر گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان سرمی این فاکتورها در زنان مبتلا به سقط مکرر انجام گرفت. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال 1396 بر روی 80 نفر از بیماران مبتلا به سقط مکرر که در سه ماهه اول بارداری سقط داشتند و به درمانگاه زنان مراجعه نمودند، انجام شد. برای تعیین میزان شیوع نقص پروتئین های مهار کننده انعقادی از روش تشکیل لخته و جهت تعیین میزان آنتی بادی های سندرم فسفولیپیدی از روش الایزا استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون تی تست انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: مقاومت به پروتئین C فعال با 21/3%، نقص PS و نقص PC هر کدام با 8/8%، نقص توام پروتئین C و S به صورت همزمان 3/7% و نقص AT-III در 1/3% بیماران مشاهده شد. میزان شیوع فاکتور لوپوس آنتی کواگولانت 3/8%، آنتی فسفولیپید 2/5%، بتا-دو گلیکوپروتئین 2/5% و آنتی کاردیولیپین IgG 1/3% بود. حضور آنتی کاردیولیپین IgM در هیچ یک از بیماران مشاهده نشد. مقاومت به پروتئین C فعال، شایع ترین نقص پروتئین ضدانعقادی طبیعی در زنان مبتلا به سقط های مکرر مراجعه کننده به آزمایشگاه تشخیص طبی بیمارستان فوق تخصصی بقیه الله تهران می باشد.