بازخوانی موضوع «ارتداد» از زاویه اجبار بر تغییر عقیده در پرتو آموزه های قرآنی و حدیثی

مجازات مرتد که در قرآن به طور سربسته و در روایات و فقه اسلامی به تفصیل آمده است، ممکن است شایبه اجبار فرد مسلمان بر حفظ دین و در نهایت تحمیل عقیده با زور را ایجاد کند. این در حالی است که اسلام، دین دعوت و هدایت می باشد و قرآن، اکراه در دین را نفی کرده است. این نوشتار می کوشد به شیوه توصیفی- تحلیلی و روش کتابخانه ای، پاسخ این شایبه و رفع این ناسازگاری ظاهری را بیابد. بررسی آیات و روایات مربوط به ارتداد، ما را به این نتیجه می رساند که مجازات دنیوی مرتد، فقط مربوط به رفتارها و اقدام عملی اوست و نه تغییر عقیده و باور درونی. دو قید «جحود و تکذیب» و «علنی ساختن» برای تحقق موضوع ارتدادی که مجازات دنیوی را در پی دارد و نیز پرده برداری قرآن از توطئه دشمنان برای متزلزل ساختن عقاید مسلمانان با حربه ارتداد، از دلایل و شواهد این مدعاست و نشانگر این حقیقت که حکم سنگین مرتد، به منظور پاسداشت مرزهای اعتقادی مسلمانان و حفظ حقوق معنوی آنان می باشد.