پیشنهاد الگوی حکمی- اجتهادی برای مطالعات بین رشته ای علوم سلامت و متون اسلامی

امروزه توجه به علوم و روش های تحقیق بین رشته ای در دانش های مختلف مورد توجه قرار دارد. دانش سلامت و علوم مرتبط با آن نیز از این قاعده مستثنی نیست و نیازمند ابداع و استفاده از روش های مطالعاتی بین رشته ای می باشد. در این مقاله الگوی حکمی- اجتهادی به عنوان الگویی که در مطالعات متعدد بین رشته ای پرستاری و علوم اسلامی استفاده شده است معرفی می گردد.  الگوی حکمی- اجتهادی دارای سه قسمت عمده است: 1- توصیف یا تعریف انسان، وضعیت و یا مفهوم مورد نظر محققین در وضعیت مطلوب و استاندارد آن. 2- توصیف انسان، وضعیت یا مفهوم مورد نظر در وضعیت تحقق یافته یا موجود آن (هر آنچه اکنون وجود دارد). 3- تبیین، تشریح و نقد وضعیت موجود به مطلوب که در این مرحله دیدگاه ها و تکنیک های تبدیل وضعیت موجود به مطلوب تشریح و توضیح داده می شوند. جهت صحت یافته ها در مطالعات کیفی از نظر اساتید و مقایسه با سایر متون اسلامی استفاده خواهد شد و برای روایی و اعتبار یافته های کمی، از شیوه های متداول در مطالعات کمی استفاده می شود. با استفاده از این الگو مطالعات متعددی در علوم انسانی و اجتماعی انجام شده و در علوم سلامت نیز مطالعاتی در حوزه نظریه پردازی پرستاری بر پایه این الگو انجام شده است. این الگو به عنوان الگویی که قابلیت کاربرد در مطالعات بین رشته ای اسلام و علوم سلامت بخصوص در حیطه نظریه پردازی را دارد به خوانندگان جهت توسعه دانش سلامت معرفی می شود.