اثربخشی ورزش ایروبیک بر افسردگی، اضطراب، جهت گیری زندگی و شادکامی مادران دارای کودک ADHD

 پژوهش حاضر با هدف دستیابی به یک روش غیر دارویی موثر، عاری از بر چسب اجتماعی، مقرون به صرفه جهت اصلاح و تغییر مشکلات رفتاری مادران کودک ADHD مورد مطالعه بود.  با فراخوان عمومی در سطح شهرستان قم از مادران با کودک ADHD جامعه آماری مشخص و از طریق نمونه گیری تصادفی ساده 20 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. نمونه پژوهش به شیوه تصادفی به دو گروه مساوی آزمایش و کنترل گمارده و در طرح پیش آزمون، پس آزمون و آزمون پیگیری قرار گرفتند. گروه آزمایش 8 هفته، هر هفته 3 جلسه 45 دقیقه ای آموزش ایروبیک را تجربه کردند. پرسش نامه های اضطراب و افسردگی DASS-21(1995) و جهت گیری زندگی شییر و کارور (1985) و شادکامی آکسفورد (1989) مورد استفاده قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از مدل آماری (ANCOVA) استفاده شد. یافته ها نشان دادند که آموزش ورزش ایروبیک در مرحله پس آزمون و پیگیری موجب کاهش افسردگی و اضطراب مادران کودکان بیش فعال و افزایش جهت گیری زندگی و شادکامی آنها در گروه آزمایش شده است. با توجه به یافته های پژوهش پیشنهاد می شود از تمرینات ایروبیک به عنوان یک استراتژی درمانی مناسب، عاری از عوارض جانبی، در دسترس جهت بهبود و ارتقا سلامت جسمانی و روانی مادران دارای فرزندان ADHD استفاده شود.