انقلاب اسلامی و محدویت های بازتاب در اندونزی

هر انقلابی تاثیرات کم و بیش منطقه ای و بین المللی دارد و برای ایجاد عمق استراتژیک خود، پیامی را عرضه می کند. هرچه پیام انقلاب پرجاذبه تر باشد، انسان های بیشتری به پذیرش و الگوپذیری از آن روی می-آورند. انقلاب ایران این پیام را به دنیا عرضه می کند که بسیج کننده ترین ایدئولوژی ها اسلام است و بر اساس این پیام پیروزی انقلاب ایران، زمینه ساز تحولات گسترده‏ای در میان مسلمانان جهان بوده و بسیاری از نظام‏‏های سیاسی و جناح ها و احزاب اسلامی درکشورهای همجوار و دور، از آن تاثیر پذیرفته‏اند. انقلاب ایران در واقع با احیای تفکر اسلام و اسلام سیاسی به عنوان یکی از رخدادهای مهم در قرن بیستم تلقی میشود. هدف از نگارش این مقاله علت‏یابی بازتاب محدود انقلاب اسلامی ایران درکشور اندونزی بر اساس نظریه پخش و با بهره گیری از روش توصیفی - تحلیلی و شیوه کتابخانه ای جهت گردآوری اطلاعات، است. بنابراین در این مقاله سعی گردیده است با کاربست نظریه پخش هاگراسترند به این سوال پاسخ داده شود" چرا بازتاب انقلاب اسلامی ایران درکشور اندونزی محدود بوده است" و فرضیه‏ی" وجود مشکلاتی از جمله وجود دیدگاه های متفاوتی نسبت به جریان صدور انقلاب و قدرت یابی نظامیان در مبدا و مقصد پخش یعنی ایران و اندونزی مانع گسترش افکار و اندیشه‏‏های انقلاب شده است " در پاسخ مطرح می‏شود. یافته‏‏های برآمده از پژوهش مذکور این بوده، با توجه به مشکلاتی که در ابتدای انقلاب اسلامی در دو کشور وجود داشته است جمهوری اسلامی به تدریج سیاست صدور انقلاب به اندونزی را کنار گذاشته و به سمت گسترش روابط اقتصادی با این کشور رفته است.