بررسی دانش کشاورزان نسبت به کشاورزی ارگانیک (مورد مطالعه: سبزیکاران شهرستان باوی در استان خوزستان)

در دهه های اخیر یکی از بزرگ ترین چالش های پیش روی جوامع بشری، مساله امنیت و سلامت غذایی جمعیت رو به افزایش دنیا است. در این راستا، ضرورت تبدیل کشاورزی رایج به کشاورزی ارگانیک و پایدار مطرح می گردد. این پژوهش با هدف  بررسی میزان دانش سبزی کاران شهرستان باوی نسبت به کشاورزی ارگانیک انجام گرفت. پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش سبزی کاران شهرستان باوی به تعداد 140 نفر می باشد. نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان به تعداد 104 نفر تعیین و به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسش نامه محقق ساخت است که روایی آن توسط گروهی از صاحب نظران و اعضاء هیات علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان تایید شد. پایایی پرسش نامه نیز با استفاده از آلفای کرونباخ دانش (89/0= α) مورد تایید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSwin16 انجام شد.  نتایج پژوهش نشان می دهد که دانش بیش از 62 درصد پاسخ گویان نسبت به کشاورزی ارگانیک کم است. بین سابقه فعالیت کشاورزی، سطح تحصیلات و میزان زمین کشاورزی و میزان دانش کشاورزان نسبت به کشاورزی ارگانیک به ترتیب در سطح 01/0 و 05/0 رابطه آماری معنی داری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد متغیرهای سابقه فعالیت کشاورزی و میزان زمین زراعی تنها متغیرهای اثرگذار بر دانش در زمینه کشاورزی ارگانیک بودند که  2/24 درصد تغییرات دانش نسبت به کشاورزی ارگانیک را تبیین می کنند. نتایج بیان گر دانش کم کشاورزان نسبت به کشاورزی ارگانیک می باشد. با توجه به این که اهمیت دانش و آگاهی در پذیرش و توسعه یک فناوری جدید بارز و آشکار است، کمبود و فقدان اطلاعات و دانش به عنوان یک محدودیت و مانع بزرگی در راه توسعه کشاورزی ارگانیک به حساب می آید.