جستاری در شناخت کارکردهای دولت هگلی در ساماندهی اقتصاد سیاسی فضای جغرافیایی

 مطالعات اقتصاد سیاسی فضا در چارچوب روش شناسی اثبات گرا غالبا متاثر از انگیزه سودمحوری دانسته شده و تحلیل تغییرات فضایی ناشی سیاست های اقتصادی غیر وابسته به ایدئولوژی دولت قلمداد شده است. جغرافی دانان مارکسیست نیز معتقد بوده اند حاکمیت سیاسی فاقد هرگونه استقلال ساختی در برابر روابط طبقاتی بوده و فرایندهای مادی جامعه سرنوشت سیاسی حاکم بر یک فضای جغرافیایی را رقم خواهد زد. در مطالعات اقتصاد سیاسی در چارچوب دیدگاه هگلی نقش آفرینی بازیگران و نهادهای دولتی به مثابه نیروهای فراتر از عناصر جامعه مدنی در چگونگی توزیع کالاها و خدمات عمومی و سیاست گذاری جهت تداوم انباشت سرمایه و باز ساخت فضایی متعاقب آن در سطح قلمرو سرزمینی موردبررسی قرار می گیرد. در این پژوهش کوشش گردیده مهم ترین نمادهای ساختی و فرایندهای کارکردی موثر در اقتصاد سیاسی ساخته شده به وسیله دولت در چارچوب اندیشه های "هگل" در مقیاس ملی و در قلمروی سرزمینی موردمطالعه و تبیین قرار گیرد.  این پژوهش از نوع بنیادین و روش جمع آوری داده ها و اطلاعات در این پژوهش اسنادی و کتابخانه ای و شیوه تحلیل اطلاعات نیز توصیفی-تحلیلی می باشد. این پژوهش با رویکردی فرا اثبات گرا به دنبال تحلیل دیالکتیک فضایی در چارچوب عملکرد حاکمیت سیاسی در چگونگی توزیع کالاهای عمومی و تخصیص منابع در مقیاس ملی می باشد.  یافته های پژوهش نمایانگر آن است در دیدگاه هگلی اقتصاد سیاسی فضا حاصل کنترل رقابت بین اصناف و طبقات اجتماعی جهت دسترسی به کالاهای عمومی به وسیله دولت می باشد. به بیان دیگر روندشناسی تخصیص منابع کمیاب مبتنی بر ایدئولوژی دولت حاکم و چگونگی تعیین موقعیت تسهیلات و روندشناسی تحولات فضایی متعاقب آن موردمطالعه قرار می گیرد. ضمن اینکه قرارگیری نیروهای جدید در مصادر تصمیم گیری در سطح قلمرو سرزمینی الگوهای متفاوتی از اقتصاد سیاسی فضا را رقم خواهد زد که الزاما ناشی از عملکرد طبقاتی و یا دنباله روی از منافع طبقه بورژوازی نخواهد بود. بر این مبنا زمانی که عملکرد دولت در ساماندهی اقتصاد فضا در یک قلمرو موردبحث قرار می گیرد الزاما این امکان وجود ندارد که صرفا از روش های کمی برای پیش یابی و سنجش اقتصاد سیاسی فضا استفاده نمود.