دانسیته پستان در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک: یک مطالعه شاهد-موردی

مطالعات اپیدمیولوژیک مختلفی مطرح کننده ارتباط بین افزایش دانسیته پستان و افزایش ریسک سرطان پستان هستند. سندرم تخمدان پلی کیستیک یک اختلال هورمونی شایع در خانم ها در سنین تولید مثل می باشد و شواهد موجود نتایج متناقضی را در زمینه افزایش ریسک سرطان پستان در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک نشان می دهد.

هدف از این مطالعه بررسی دانسیته پستان در مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک در مقایسه با گروه شاهد بوده است.

در این مطالعه شاهد-موردی، مبتلایان به سندرم تحمدان پلی کیستیک که بیش از 40 سال سن داشتند و به کلینیک سرپایی زنان و یا نازایی بیمارستان آرش در سال های 1394-1396 مراجعه کرده اند، به عنوان گروه مورد انتخاب شدند. گروه شاهد از میان خانم هایی که به همان بیمارستان مراجعه کرده اند و سن بالای 40 سال و تخمدان های سالم داشته اند، انتخاب شده اند. با استفاده از دستگاه ماموگرافی دیجیتال، دانسیته پستان بر اساس سیستم BI-RADS کالج آمریکایی رادیولوژی طبقه بندی گردید و توسط یک متخصص رادیولوژیست درجه بندی شد.

آنالیز نهایی در 68 مورد و شاهد نشان داد که دانسیته پستان بین دو گروه اختلاف آماری واضحی داشته است (03/0 =p) و زمانیکه آنالیز با در نظر گرفتن طبقه بندی سن انجام شد، گروه کنترل که سن کمتر از 45 سال داشتند، دارای دانستیه پستان بیشتری نسبت به گروه شاهد بودند. آنالیز چند متغیره لجستیک یک ارتباط معکوسی را بین شاخص توده بدنی (نسبت شانس: 87/0، بازه اطمینان 95% :95/0-79/0) و دریافت ویتامین D (نسبت شانس: 35/0، بازه اطمینان 95%: 81/0-16/0) با دانسیته پستان آشکار کرد.

داده های ما نشان می دهد که بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک دارای دانسیته کمتری در مقایسه با گروه شاهد بودند. اما این ارتباط در آنالیز چند متغیره با در نظر گرفتن مخدوش کننده ها تایید نشد.