تحلیل شبیه سازی درمانی در فقه فریقین و دین یهود

شبیه سازی یا کلونینگ، تکثیر موجود زنده بدون آمیزش جنسی در گیاهان، حیوانات و انسان است. مساله شبیه سازی درمانی به عنوان پدیده نوین در عرصه زیست فناوری به لحاظ ارتباطی که با مسایل انسانی دارد، پرسش های گوناگونی را در عرصه های مختلف به همراه آورده و واکنش های مختلفی را فراروی فقها نهاده است. این مطالعه مروری با بهره مندی از روش توصیفی- تحلیلی و با هدف تحلیل شبیه سازی درمانی از نظر فریقین (شیعه و سنی) و دین یهود انجام شد.  فقهای امامیه در مورد شبیه سازی درمانی، سه نظر اتخاذ کرده اند: 1) جواز مطلق، 2) جواز مشروط و 3) عدم جواز مطلق. اما علمای اهل سنت در مورد شبیه سازی درمانی دو رویکرد اتخاذ کرده اند: 1) جواز و 2) عدم جواز. عالمان یهود نیز سه دیدگاه متفاوت ارایه نموده اند: 1) جواز، 2) وجوب و 3) حرمت. براساس نتایج، نظر علما در مورد عدم جواز شبیه سازی درمانی به خاطر نگرانی های جدی است که در جهان ایجاد کرده و این به خاطر سوء استفاده هایی است که ممکن است از آن بشود؛ سوءاستفاده هایی که دامنه آن نامحدود و آثار آن روشن نیست. همین امر موجب شده تا دیدگاه عدم جواز به شبیه سازی درمانی اتخاذ شود. دیدگاه علما بر جواز شبیه سازی درمانی بیشتر بر فواید آن تاکید دارد که پیش بینی می شود با شبیه سازی درمانی بتوان بسیاری از امراض را که بشر تاکنون قادر به مداوای آن نبوده درمان نمود. اما از نظر اکثر علمای اسلامی دلیلی بر ممنوعیت شبیه سازی درمانی انسان وجود ندارد و نباید با پیشرفت علم و تحقیقات در این بخش مخالفت کرد.