تبیین شاخصه های شایستگی دانش آموختگان علوم پزشکی از منظر قرآن و اسناد بین المللی

مفهوم شایستگی در تمام حوزه ها و رشته های دانشگاهی حایز اهمیت است. از جمله مهم ترین این حوزه ها با درنظرگرفتن حساسیت موضوع، حوزه علوم پزشکی است. پزشکان و تیم پزشکی، کارگزاران اصلی نظام سلامت هستند و هر گونه تغییر در رویکرد ارایه خدمات سلامت نیازمند تغییر در آموزش آنها است. براساس این مبنا، هدف این مطالعه، تبیین مهم ترین شایستگی های دانش آموختگان علوم پزشکی در قرآن کریم و در اسناد بین المللی بود. برای رسیدن به این مهم، با استفاده از روش تحلیلی، ابتدا با تامل در آیات قرآنی و توجه در تفاسیر، این ملاک و معیارها استخراج و با بایدها و نبایدهای پزشکی موجود در اسناد بین المللی تطبیق داده شد و در مرحله دوم، کلیدواژه هایی با موضوع شایستگی در علوم پزشکی در عرصه بین المللی و همچنین در ایران مورد توجه قرار گرفت.  براساس مولفه های قرآنی، شایستگی در دو حیطه اخلاقی (مفاهیمی چون وجوب تخصص، تعهد، داشتن قدرت پیش بینی و تشخیص صحیح بیماری فرد) و رفتاری (مفاهیمی چون عطوفت و نرم خویی، تعدیل در برخورد با مراجع، داشتن روحیه مسئولیت پذیری، دوری از تکبر و خوش رفتاری با بیمار) قرار می گیرد. در عرصه بین المللی، هر چند تعاریف، مولفه ها و دسته بندی های مختلف ارایه شده است، اکثر تحقیقات از بین مولفه های شایستگی 4 مولفه اصلی شامل مولفه دانش، مولفه مهارت، مولفه توانایی و مولفه انگیزه را نام می برند. در ایران، طبق تعریف شورای انقلاب فرهنگی، شایستگی دارای 4 مولفه اصلی نگرشی (انگیزشی)، توانایی ذهنی، دانش کاربردی و مهارت عملی است.