بررسی نوع و تراکم بیوآئروسل های قارچی در هوای بخش های مختلف سه بیمارستان آموزشی - درمانی

بیمارستان ها با توجه به پتانسیل بالای دانسیته میکروبی و سطح پایین ایمنی تعدادی از بیماران می توانند به عنوان یکی از مستعدترین مکان ها برای شیوع عفونت های مرتبط با بیوآئروسل ها باشند. در این راستا، بررسی نوع و تراکم بیوآئروسل های قارچی، پایش ادواری و کنترل مستمر در بیمارستان ها می تواند نقش موثری در کنترل عفونت های بیمارستانی داشته باشد. بر این اساس، مطالعه حاضر با هدف بررسی نوع و تراکم بیوآئروسل های قارچی در هوای بخش های مختلف سه بیمارستان آموزشی- درمانی انجام شد. در این پژوهش توصیفی- مقطعی، 272 نمونه از بخش های منتخب با تاکید بر بخش های ویژه سه بیمارستان آموزشی- درمانی از زمستان سال 1394 تا بهار سال 1395 با استفاده از نمونه بردار Quick Take 30 بر مبنای روش استاندارد0800 NIOSH (National Institute for Occupational Safety and Health) و نمونه برداری تک مرحله ای Anderson تهیه شدند و پس از تشخیص با استفاده از روش های استاندارد، بررسی گردیدند. میانگین تراکم قارچ ها در هوای بیمارستان های H1، H2 و H3 به ترتیب 96، 65 و 44 کلنی در هر متر مکعب از هوا بود. بر این اساس، کیفیت هوای بخش های مختلف هر سه بیمارستان از نظر حضور بیوآئروسل های قارچی مطابق با استاندارد EU GMP (European Union Good Manufacturing Practice) در سطح آلودگی متوسط قرار داشت. همچنین، بین تراکم قارچ ها در هوای داخل و تعداد افراد حاضر در نقاط مختلف بیمارستان هایH1 و H3 همبستگی قوی مشاهده گردید. با استناد به یافته های تشخیصی، پنی سیلیوم، آسپرژیلوس، کلادسپوریوم و آلترناریا از گونه های غالب در بیمارستان های مورد مطالعه بودند. پایش ادواری و کنترل مستمر هوای بیمارستان ها از نظر آلودگی به بیوآئروسل های قارچی از طریق تشکیل کمیته های فعال کنترل عفونت و بهداشت محیط می بایست در اولویت کارهای مدیریت بیمارستانی قرار گیرد.