تاثیر طراحی فعالیت های آموزشی مبتنی بر نظریه ی دیالکتیک ویگوتسکی بر پرورش تفکر حین عمل

هدف پژوهش حاضر سنجش تاثیر طراحی فعالیت های آموزشی مبتنی بر نظریه دیالکتیک ویگوتسکی بر پرورش تفکر حین عمل است. در این پژوهش از روش آزمایش و طرح پیش آزمون پس آزمون چند گروهی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر متوسطه اول، پایه هشتم که در سال تحصیلی 96 95 در شهرستان اسدآباد مشغول به تحصیل بودند، تشکیل می دادند. جهت نمونه گیری از روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای استفاده شد. در ابتدا از بین مدارس مقطع متوسطهاول، پایه هشتم، 3 مدرسه، از بین کلاس های موجود در هر مدرسه، 1 کلاس و مجموعا 3 کلاس انتخاب شد. از بین دانش آموزان هر کلاس به صورت تصادفی 20 دانش آموز انتخاب شدند. فعالیت های آموزشی درس تفکر و سبک زندگی به 3 حالت طراحی شد. هر گروه مبتنی بر یک حالت از سه حالت فعالیت های طراحی شده آموزش را دریافت کردند. ابزار مورد استفاده شامل آزمون تفکر حین عمل محقق ساخته شامل 47 گویه بود. روایی آزمون توسط متخصصان روان شناسی تربیتی تعیین و پایایی آن به روش آلفای کرونباخ 0/70 محاسبه شد. به منظور تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد. نتایج تجزیه وتحلیل واریانس یک طرفه (F=123,336 & P<0,001) نشان داد که فعالیت های آموزشی طراحی شده که در آن مولفه های نظریه ویگوتسکی به بهترین شکل کاربردی شده بود (حالت 3) در پرورش تفکر حین عمل بهتر از حالت های 1 و 2 است و فعالیت های آموزشی طراحی شده که در آن مولفه های نظریه ویگوتسکی در حد متوسط کاربردی شده بود (حالت 2) در پرورش تفکر حین عمل بهتر از حالت 1 است.