اثر اندازه ذرات و مرحله برداشت ذرت علوفه ای بر خصوصیات سیلاژ، گوارش پذیری و مصرف اختیاری مواد مغذی گاوهای شیری هلشتاین

افزایش محتوای الیاف سیلاژ ذرت به واسطه افزایش سن گیاه، در جیره گاوهای شیری، سبب افزایش لایه بندی مواد جامد شکمبه ای و فعالیت نشخوار و خرد کردن ذرات در شکمبه می شود. از طرف دیگر، اندازه ذرات به طور انتخابی در شکمبه می مانند و این موضوع توجیه کننده تفاوت در قابلیت هضم جیره های با ترکیبات شیمیایی مشابه است. ذرت علوفه ای کشت شده در شرایط استاندارد در مراحل یک سوم خط شیری و دانه خمیری برداشت شد.اثر مرحله برداشت بر خصوصیات سیلویی ذرت علوفه ای و اثر مرحله برداشت و اندازه ذرات بر مقدار مصرف و گوارش پذیری مواد مغذی گاوهای شیری هلشتاین با طرح کاملا تصادفی تجزیه آماری شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد اثر مرحله برداشت بر ترکیب شیمیایی و اسیدهای تخمیری سیلاژ معنی دار بود. در ارزیابی ظاهری سیلاژ ذرت علوفه ای مرحله برداشت دوم به طور معنی داری نمره بالاتری به خود اختصاص داد. اثر اندازه ذرات و مرحله برداشت بر مصرف ماده خشک و مصرف ترکیبات شیمیایی جیره معنی دار بود. مرحله برداشت و اندازه ذرات توانست اثر معنی دار بر گوارش پذیری ماده خشک و ماده آلی بگذارد. در مجموع جیره های حاوی ذرت علوفه ای برداشت دوم، فیبر نامحلول در شوینده خنثی غیرقابل هضم (iNDF) بیش تر، مصرف ماده خشک بیش تر و گوارش پذیری ماده خشک و انرژی قابل متابولیسم کم تری داشتند. جیره های حاوی ذرت علوفه ای با اندازه ذرات بلند گوارش پذیری ماده خشک پایین تر و گوارش پذیری ماده آلی بالاتر داشتند.