اثر رنگدانه سنتتیک و رنگدانه های طبیعی جلبک اسپیرولینا و فلفل دلمه ایی زرد بر رنگ پذیری، شاخص‎های رشد در ماهی سیچلاید الکتریکی زرد آبی (Labidochromis caeruleus)

این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات استفاده از بتاکاروتن به عنوان رنگدانه سنتتیک و جلبک اسپیرولینا و فلفل دلمه ای زرد به عنوان رنگدانه ای طبیعی بر رنگ پذیر و عملکرد رشد ماهی سیچلاید الکتریکی زرد آبی انجام شد. تعداد120عددماهی سیچلاید زرد آبیبامیانگینوزنی (0/05±2/51 گرم) در قالب 3 تیمار و یک گروه شاهد و هر کدام با سه تکرارتقسیم شدند.12عدد آکواریوم به ابعاد 70×40×30 سانتی متر آماده و 10 قطعه ماهی به هر کدام اضافه شد. گروه شاهد با غذای فاقد افزودنی (غذایپایه) تغذیه گردید. تیمار 1 جیره های حاوی بتاکاروتن  (40 میلی گرم در کیلوگرم غذا)، تیمار 2 جلبک اسپیرولینا و  تیمار 3 فلفل دلمه ای زرد (هریک به مقدار 10 گرم در کیلوگرم غذا) بودند. بعد از تیماربندی به مدت 8 هفته ماهیان با جیره های آزمایشی مورد تغذیه قرارگرفتند. سپس شاخص های رنگیشدن ازنظر معنی داری با روش  One way ANOVA در نرم افزار19  Spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. هم چنین برخی از شاخص های رشد مانندSGR ،FCR ، BWI مورد بررسی قرار گرفتند . پسازپایاندورهپرورشاز هر تیمار تعداد 9 عدد ماهی به صورت تصادفی انتخاب گردید و برای ارزیابی میزان تغییر رنگ ایجاد شده از سیستم رنگسنجی L*a*b* با استفاده ازدستگاهChroma meter CR-40 استفاده شد. در نتایج به دست آمده از نظر هر سه مولفه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. به طورکلی می توان نتیجه گرفت که استفاده از بتاکاروتن، جلبک اسپیرولینا و فلفل دلمه ایی در جیره ماهی سیچلاید الکتریکی زرد آبی تاثیر معنی دار بر رویشاخص های رنگ ظاهری نشده است (0/05<P) و هم چنین نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری در شاخص های رشد بین تیمارهای تغذیه شده حاوی بتاکاروتن، جلبک اسپیرولینا و فلفل دلمه ایی با تیمار شاهد وجود نداشت (0/05<P).