بررسی ارتباط بین سطح ریسک ارگونومیکی و تنیدگی شغلی در کارکنان یک کارخانه تولید مواد غذایی

با توجه به این که اختلالات اسکلتی عضلانی و تنیدگی شغلی از مهم ترین دلایل از کارافتادگی، بروز مشکلات جسمانی و روانی در کارکنان است بررسی دلایل ایجاد کنند‏ه آنها اهمیت زیادی دارد. هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین سطح ریسک ارگونومیکی و تنیدگی شغلی در کارکنان یک کارخانه تولید مواد غذایی است. این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی با نمونه ای 200 نفری از کارکنان تولید و بسته بندی یک کارخانه تولید مواد غذایی است که در سال 1397 انجام پذیرفت. برای تعیین سطح ریسک ارگونومیکی از روش QEC، برای سنجش میزان تنیدگی شغلی از پرسشنامه اسیپو و برای تحلیل داده ها آمار توصیفی و استنباطی (آزمون های t و F) استفاده شد.  میزان سطح ریسک ارگونومیکی در نواحی گردن، شانه و مچ دست وضعیت نامطلوبی دارد. ایستگاهای کاری مستلزم اصلاح در آیند‏ه نزدیک هستند. بین سطح ریسک ارگونومیکی و متغیرهای دموگرافیک جنسیت و تحصیلات با تنیدگی شغلی ارتباط معنی داری وجود دارد. وضعیت ارگونومیکی نامطلوب ایستگاه های کاری در کارخانه مواد غذایی استرس شغلی کارکنان را در بخش های تولید و بسته بندی افزایش داده است. بنابراین طراحی مناسب ایستگاه های کاری و رعایت اصول ارگونومیکی در بهبود سلامت جسمانی و روانی کارکنان موثر است.