مقایسه تاثیر ضدعفونی کننده های موضعی ایزوپروپیل الکل و کلرهگزیدین گلوکونات بر قند خون بیماران دیابتیک مراجعه کننده به اورژانس یک بیمارستان نظامی

دیابت یک بیماری متابولیک است که می تواند باعث ناتوانی و مرگ ومیر قابل ملاحظه ای گردد. هدف اصلی از درمان دیابت، طبیعی سازی سطح گلوکز خون جهت کاهش پیشرفت عوارض عروقی و عصبی می باشد. کنترل قند خون و اطمینان از میزان نتایج، جهت برنامه ریزی درمانی بسیار اهمیت دارد. در این مطالعه تاثیر ضدعفونی کننده های موضعی ایزوپروپیل الکل 70 درصد و کلرهگزیدین گلوکونات 2 درصد بر قند خون بیماران دیابتیک مراجعه کننده به اورژانس مورد مقایسه قرارگرفته است در این مطالعه شبه تجربی که بر روی 165 نفر از افراد دیابتی مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان 502 انجام گرفت، میزان قند خون بیماران در سه مرحله پس از ضدعفونی موضعی با ایزوپروپیل الکل 70 درصد و کلرهگزیدین گلوکونات 2  و روش وریدی اندازه گیری گردید. سپس داده‏های جمع آوری شده با استفاده از روش‏های آماری توصیفی (درصد و فراوانی) و تحلیلی (آزمون تی تست و آنووای یک طرفه) جهت مقایسه میانگین قند خون با نرم ‏افزار  SPSS نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.  نتایج به دست آمده نشان داد میانگین قند خون اندازه گیری شده با گلوکومتر بعد از ضدعفونی ایزوپروپیل الکل 70 درصد و کلرهگزیدین گلوکونات 2 درصد و آزمایش خون وریدی در نمونه ها به ترتیب 72/219، 210/91 و 199/42 با انحراف معیار 57/16، 56/58 و 57/29 می باشد. همچنین، سطح گلوکز خون مویرگی اندازه گیری شده با گلوکومتر بالاتر از سطوح گلوکز خون وریدی بوده و تفاوت میانگین کلرهگزیدین گلوکونات 2 درصد با ایزوپروپیل الکل 70 درصد به وسیله آزمون تی تست بر اساس 0/045 P= معنی دار شد.  نتایج حاصله نشان داد که بین آزمایش مویرگی و آزمایش وریدی تفاوت وجود دارد. اگرچه سرعت عمل در اورژانس بسیار اهمیت دارد اما تصمیم گیری های بالینی و درمانی نیازمند بررسی های دقیق تری از بیمار می باشد و بررسی وریدی در نهایت به منظور نتیجه قطعی کارساز خواهد بود. انجام مطالعات بیشتر در این زمینه توصیه می شود.