تاثیر آموزش بهداشت خواب، بر کیفیت خواب و سلامت عمومی زنان سالمند دارای اختلال خواب در شهر بیرجند در سال 1395

شیوع بی خوابی در جمعیت سالمندان، 50 تا 70 درصد است. از آنجا که پایه مشترک درمان هر نوع اختلال خواب، استفاده از آموزش بهداشت خواب است، این مطالعه در سال 1395، با هدف تعیین تاثیر آموزش بهداشت خواب، بر کیفیت خواب و سلامت عمومی زنان دارای اختلال خواب در شهر بیرجند انجام شد.
این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی است. نمونه مطالعه شده، 84 نفر از زنان سالمندی بودند که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند و به روش نمونه گیری تصادفی منظم وارد مطالعه شدند. در صورتی که فرد سالمند بر اساس نمره پرسش نامه شاخص شدت بی خوابی، دچار اختلال خواب بود، در گروه آزمایش یا کنترل قرار می گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه های شاخص کیفیت خواب پیتزبرگ و ابزار بررسی سلامت عمومی بود که شرکت کنندگان قبل از آموزش و چهار هفته بعد از آموزش، آن را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از نسخه 21 نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
فقط در متغیر سن تفاوت معناداری در اطلاعات جمعیت شناختی مشاهده شد که میانگین و انحراف معیار در گروه آزمایش 3/3±64 سال و در گروه کنترل 2/7±62 سال بود. بعد از مداخله، در گروه آزمایش و کنترل، تفاوت معناداری بین میانگین نمره کیفیت خواب، شدت بی خوابی و سلامت عمومی وجود داشت (0/001>P).
با توجه به نتایج مطالعه حاضر، آموزش بهداشت خواب می تواند کیفیت خواب، شدت بی خوابی و سلامت عمومی زنان سالمند را بهبود بخشد، بنابراین می توان از آن در مراقبت های اولیه بهداشتی به منزله روش درمانی مقرون به صرفه و در دسترس استفاده کرد.