اثر بخشی بازی درمانی گروهی با رویکرد گشتالتی بر پرخاشگری و مهارتهای اجتماعی کودکان آسیب دیده جنسی در گروه کودکان کار

پایتخت ها و شهرهای بزرگ بسیاری از کشورهای در حال توسعه محل زندگی و کار کودکان است. زندگی خیابانی با استرس ها و خطراتی همراه است. یکی از عمده ترین خطرات، سوءاستفاده جنسی است. رفتارهای ضد اجتماعی و پرخاشگری های جسمی به همراه ترس و خشم از آثار دائمی کودک آزاری است.
پژوهش حاضر از نوع تحقیقات اثری و نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل است. جامعه آماری موردمطالعه دختران 11 تا 15 ساله آسیب دیده جنسی از گروه کودکان کار شهر تهران درسال 1397 می باشدو روش نمونه گیری هم نمونه گیری در دسترس با گمارش تصادفی است.از این طریق 30 نفرنمونه انتخاب ودر دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری برای دو متغیر پرخاشگری و مهارتهای اجتماعی، پرسشنامه پرخاشگری نیلسون و پرسشنامه سنجش مهارتهای اجتماعی ماتسون می باشد. متغیر مستقل ده جلسه بازی درمانی گروهی گشتالتی است.
نشان داد که بازی درمانی گروهی با رویکرد گشتالتی حداقل در یکی از متغیرهای وابسته تفاوت معناداری ایجاد کرده است(پرخاشگری 0/002= 23/64=F و مهارتهای اجتماعی 0/002=   20/695 = F و 0/002 P<).
این نتایج نشان داد که با توجه به مشکلات رفتاری و روانی کودکان آسیب دیده جنسی از گروه کودکان کار یکی از موثرترین مداخله های درمانی، بازی درمانی با رویکرد گشتالتی خواهد بود.
واژگان کلیدی: بازی درمانی گروهی، رویکرد گشتالتی، کودکان کار، پرخاشگری، مهارتهای اجتماعی ، کودک آزاری جنسی.