بررسی کمیت پسماندهای بیمارستانی و بازرسی عملکرد تجهیزات بی خطرسازی آنها در بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1394

شناخت دقیق مقدار و نوع پسماندهای تولیدی در مراکز بهداشتی- درمانی به منظور مدیریت صحیح پسماندهای بیمارستانی مهم می باشد. مهم ترین اصل در برنامه ریزی و مدیریت پسماندهای بیمارستانی، برآورد مقدار تولید پسماند می باشد. شایان ذکر است که به دلیل پتانسیل آسیب زایی پسماندهای پزشکی، استفاده از روش های نوین دفع ضروری می باشد. در پژوهش حاضر 62 بیمارستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی ایران بررسی گردیدند. در این مطالعه تمامی اطلاعات از طریق فرم های خوداظهاری پسماند، نتایج آزمون های بیولوژیکی و شیمیایی و کالیبراسیون تجهیزات بی خطرساز پسماند بیمارستانی به دست آمدند. شایان ذکر است که در راستای انجام این مطالعه، بیمارستان ها به منظور سهولت بررسی به سه گروه بیمارستان دولتی، خصوصی و سایر بیمارستان ها (وابسته به سایر ارگان ها) تقسیم شدند و داده های به دست آمده مورد بررسی قرار گرفتند. سرانه تولید پسماند در بیمارستان های خصوصی معادل 4/09، در بیمارستان های دولتی برابر با 12/4 و در سایر بیمارستان ها معادل 4/9 کیلوگرم به ازای هر تخت در روز می باشد. بر مبنای نتایج، تمام بیمارستان ها به جز چهار بیمارستان روان پزشکی، مجهز به تجهیزات بی خطرساز پسماند (اتوکلاو، هیدروکلاو، کمی کلاو و حرارت خشک) بودند. همچنین بیمارستان های دولتی، سایر بیمارستان ها و 98 درصد از بیمارستان های خصوصی از اندیکاتور بیولوژیکی استفاه می کردند. علاوه براین تمام بیمارستان های خصوصی، سایر بیمارستان ها و 91/6 درصد از بیمارستان های دولتی از اندیکاتور شیمیایی استفاده می نمودند. پایش بیولوژیکی 86/4 درصد از بیمارستان های خصوصی ، 76/4 درصد از بیمارستان های دولتی و 56/2 درصد از سایر بیمارستان ها، هیچ گونه رشد میکروبی را نشان نداد که این امر همان نتیجه مطلوب و مورد انتظار می باشد. با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش و مطالعات مشابه، فرایند تولید و تفکیک پسماند و عملکرد تجهیزات بی خطرساز، نیازمند بهینه سازی می باشد.