شناسایی ابعاد و ارزیابی پایداری در دانشگاه های کشاورزی و منابع طبیعی ایران

علاقه ی دانشگاه ها برای دستیابی به پایداری به عنوان هدف توسعه پایدار، بدون شناخت ابعاد و ارزیابی مداوم پایداری بر پایه ی شاخص های مناسب و متناسب با شرایط دانشگاه ها میسر نخواهد شد. تنها زمانی می توان فعالیت‏ های دانشگاهی را در مسیر درست به سوی پایداری هدایت کرد که مدیران و رهبران دانشگاهی ابعاد توسعه پایدار را به خوبی شناخته باشند و برنامه ریزی درست، جامع، و دقیقی بر پایه ی آن ابعاد برای دانشگاه ترسیم نمایند. بر این پایه، هدف این پژوهش شناسایی ابعاد و ارزیابی پایداری در دانشگاه های کشاورزی و منابع طبیعی به منظور نهادینه سازی پایداری در ساختار دانشگاهی بود. ابزار اندازه گیری این پژوهش پرسشنامه ای محقق ساخت بود. اعتبار ابزار اندازه گیری به وسیله ی اعتبار ظاهری، محتوایی، و سازه و پایایی پرسشنامه نیز با انجام پیش آزمون و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (α = 0/79) تایید شد. داده های آماری با استفاده از نرم افزارهای SPSSWin20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان دادند که سطح پایداری در دانشگاه های مورد بررسی در سطح پایینی قرار دارد. همچنین، تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که نه عامل ترکیب توسعه پایدار در برنامه درسی، ظرفیت سازی اقتصادی، حفاظت زیست محیطی، بهره ‏ وری انرژی، همکاری و مشارکت، ظرفیت سازی اجتماعی، انتشارات و تولیدات، و بهداشت و سلامت ابعاد توسعه پایدار در دانشگاه را تبیین می کنند. این نه بعد در مجموع 459/83 درصد از کل واریانس توسعه پایدار در دانشگاه ‏های کشاورزی و منابع طبیعی را تبیین کردند.