بررسی شخصیت پردازی و ساحتهای زاویه دید در دو رمان مهاجرت (آینه های دردار و همنوایی شبانه ارکستر چوبها) براساس دیدگاه روایی پاول سیمپسون

هدف مقاله، معرفی کاربردی الگوی سیمپسون (2004) در زاویه دید «آینه های دردار» و «همنوایی شبانه ارکستر چوبها» است. سیمپسون در ساحت زمانی از بررسی «ترتیب، تداوم و بسامد» در ساحت مکانی از «زاویه دوربین» در روانشناختی از «وجه نمایی» و در ایدئولوژیک از «نظام گذرایی هلیدی» بهره می گیرد. کاوش در زاویه دید شناخت بهتری بر افکار و احساسات شخصیتها فراهم می آورد. روش تحلیل مقاله در ساحتهای زمانی، مکانی و روانشناختی بررسی کل متن رمانها و شناسایی فرایندها و وجوه افعال در «موتیفهای سیاست و باورها» شاخص ایدئولوژی نویسندگان است. در دو رمان ، گذشته نگری نقش مهمی دارد. قاسمی با دید جزئی نگرانه و گلشیری با اشارتگرهای «اینجا و آنجا» تقابل بین جامعه مبدا و مقصد را در زندگی مهاجران نشان می دهند. نگرش اثباتی بر رمانها حاکم است و راوی با صراحت از بایدها و اعتقادات خود می گوید. بسامد زیاد فرایند مادی، واقعگرایی را نمایش می دهد و کاربرد ویژه وجه خبری، احوال و زندگی شخصیتها را گزارش می کند.