افزایش بازده تولیدمثل ماده بزهای مرخز با زایش های متوالی (سه زایش در دو سال)

به منظور ارزیابی عملکرد تولید مثلی ماده بزهای مرخز در سیستم افزایش بزغاله دهی و مقایسه با سیستم سنتی تولید بره، 90 راس ماده بز بالغ در ایستگاه دامپروری سنندج در سه گروه آزمایشی: تیمار اول- دو بار جفت دهی در سال با هورمون تراپی(سیدر + 400 واحد گنادوتروپین سرم مادیان آبستن)؛ تیماردوم- دو بار جفت دهی در سال بدون هورمون-تراپی؛تیمار شاهد- روش طبیعی جفت دهی یک بار در سال مورد مطالعه قرار گرفتند. داده های نرخ آبستنی، نرخ دو یا چند قلو زایی، تعداد بزغاله متولد شده، نرخ بزغاله دهی، مجموع بزغاله متولد شده ، مجموع بزغاله از شیر گرفته شده و نرخ زنده مانی جمع آوری و با رویه GLM نرم افزار SAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نرخ زایش و نرخ بزغاله دهی ماده بزها در تیمار اول، دوم و شاهد به ترتیب 2، 77/1 و 6/1 و به ترتیب 43/3، 6/2 و 17/2 طی 24 ماه بود که دارای تفاوت معنی داری بودند (05/0>P). مجموع بزغاله متولد شده و مجموع بزغاله از شیر گرفته شده و نرخ ازشیرگیری در طول 2 سال در تیمار اول به طور معنی داری بیشتر از تیمار دوم و شاهد بود (05/0>P). میانگین مجموع وزن بزغاله متولد شده و میانگین مجموع وزن بزغاله شیرگیری شده به ازای هر راس ماده بز در گروه های آزمایشی و شاهد به ترتیب 95/2، 62/2 و 39/2 کیلوگرم و 10، 01/8 و 67/7 کیلوگرم بود که تفاوت سه تیمار معنی دار بود(05/0>P). درآمد خالص اجرای تیمار تولید مثلی و سه بار زایش در دو سال بهتر از تیمار شاهد بود.