اثر هشت هفته تمرین هوازی بر پروتئین واکنش دهنده- C، واسپین و ویسفاتین مردان غیر ورزشکار

دریافت کالری بالا و تحرک پایین منجر به افزایش وزن و بافت چربی می گردد. بافت چربی با ترشح برخی از آدیپوکین ها از قبیل ویسفاتین و واسپین نقش مهمی در مدیریت تعادل انرژی بر عهده دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر پروتئین واکنش دهنده- C (CRP)، واسپین و ویسفاتین مردان غیر ورزشکار بود.

نمونه آماری این مطالعه نیمه تجربی، 30 نفر از دانشجویان پسر غیر ورزشکار دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت بود. جهت اندازه گیری سطوح سرمی CRP، واسپین و ویسفاتین در پیش آزمون، 7 سی سی خون از ناحیه آرنج راست تمامی آزمودنی ها در محل آزمایشگاه گرفته شد، سپس آزمودنی ها بر اساس توان هوازی به دو گروه تمرین هوازی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تمرین هوازی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 45 دقیقه تمرینات هوازی را با شدت 50 تا 60 درصد ضربان قلب ذخیره ای انجام دادند. گروه کنترل در این مدت فقط فعالیت های روزمره خود را انجام می دادند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی مشابه با پیش آزمون 7 سی سی خون از ناحیه آرنج راست آزمودنی ها گرفته شد. تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق با استفاده از آزمون های اماری t مستقل و وابسته انجام شد (05/0≥p).

هشت هفته تمرین هوازی اثر معنی داری بر ویسفاتین (18/0 =p) مردان غیر ورزشکار ندارد با این وجود اثر معنی داری بر افزایش واسپین (001/0 =p) و کاهش CRP (01/0=p) مردان غیر ورزشکار دارد.

به نظر می رسد هشت هفته تمرین هوازی دویدن با شدت 50 تا 60 درصد ضربان قلب ذخیره ای می تواند سطوح سرمی واسپین و CRP مردان غیر ورزشکار را بهبود بخشد.