بررسی مقایسه ای عملکرد حافظه کوتاه مدت در بیماران دیابتی نوع 1و افرادسالم

دیابت بیماری شایعی است که با هیپرگلیسمی[1] یاقندخون بالا مشخص میشود. یکی ازرایج ترین عوارض این بیماری نوروپاتی[2] مرکزی میباشد.افزایش قندخون موجب بروزاثرات نامطلوبی برعملکردهای شناختی ازقبیل سرعت پردازش اطلاعات،حافظه ویادگیری می شود. هدف ازپژوهش حاضر،بررسی مقایسه ای عملکرد حافظه کوتاه مدت دربیماران دیابتی نوع اول باافرادسالم میباشد.

 روش مطالعه این تحقیق  از نوع مورد-شاهدی است . جهت انجام این تحقیق 112نفرکه ازاین تعداد 58 نفر دیابت نوع  1 و54نفر سالم وارد مطالعه شدند. در این پژوهش از پرسشنامه خوداظهاری جهت ثبت مشخصاتی چون(سن،جنس،شاخص توده بدنی) و ابزاررایانه ای جهت سنجش حافظه کوتاه مدت  استفاده گردید. پس ازجمع آوری داده ها  از نرم افزار(16-SPSS) جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات و ازآزمونt برای مقابسه میانگین هااستفاده گردید .

 نتایج تحقیق حاکی ازآن بود که درمولفه های حافظه کوتاه مدت،اختلاف بین دوگروه سالم ودیابت نوع1درمولفه مربوط به (سرعت خواندن حروف باصدای بلند)درسطح  p<0/05 ودرسایرمولفه های حافظه کوتاه مدت درسطح001/0>p    معناداربود.

 براساس یافته های به دست آمده ازاین تحقیق، افزایش قندخون میتواندباعث اختلال وکاهش عملکردحافظه دربیماران دیابتی نوع1 گرددبطوریکه درحافظه کوتاه مدت دیابت نوع1 باافرادسالم تفاوت معناداری مشاهده شد. و بیماران دیابتی نوع1 دارای عملکردحافظه پایینتری نسبت به افرادسالم بودند.