بررسی کارآیی ساختارهای مختلف مدل ترکیبی در روش انگشت نگاری رسوب برای تعیین سهم منابع مختلف رسوب ته نشین شده در مخزن سد خاکی لاور فین، استان هرمزگان

برای مهارکردن فرسایش و کاهش دادن رسوب خروجی هر آبخیز باید قسمت هایی از آنکه سهم شان در رسوب خروجی بیش تر است شناسایی گشته، و اقدام های حفاظتی بر آن ها متمرکز شود. یکی از متداول ترین روش هایی که در سال های اخیر در تعیین سهم منابع مختلف به کار رفته روش انگشت نگاری است. تاکنون ساختارهای مختلفی از این روش داده شده که لازم است کارآیی آن ها نسبت به یک دیگر مقایسه، تا ضعف ها و قوت های آن ها شناسایی شود. برای کمی کردن سهم منابع در تولید رسوب های ته نشین شده در مخزن سد لاور فین در استان هرمزگان، کارآیی هشت مدل ترکیبی کولینز، هیوز، موتا، اسلاتری، لندور، لندور اصلاح شده، مدل بیزی با تبدیل CLR، مدل بیزی با توزیع دریکله بررسی و مقایسه گردیدند. پس از جمع آوری اطلاعات اولیه و تهیه ی نقشه های پایه در بازدید میدانی، 23 نمونه ی سطحی از سه زیرحوضه و نه نمونه از رسوب های ته نشین شده در مخزن سد جمع آوری، و برای هر نمونه 56 ردیاب اندازه گیری شد. ترکیب بهینه ی ردیاب با استفاده از روش های آماری شناسایی، و مدل های مختلف ترکیبی اجرا شدند. نتایج نشان دادند که چهار عنصر Mn، La، Nd وTh  ترکیب بهینه ی ردیاب ها بود. نتایج مدل های ترکیبی نشان داد که در حالتی که اندازه ی ردیاب های نمونه های رسوب در دامنه ی اندازه ی متوسط ردیاب های منابع باشد عمل کرد تمام مدل ها شبیه است. در حالتی که اندازه ی ردیاب های نمونه های رسوب خارج از اندازه ی متوسط ردیاب های منابع باشد، بسته به نوع تابع، بهینه سازی عمل کرد مدل های مختلف متفاوت، و عمل کرد مدل ها با تابع هدف مشابه یکسان بود، به طوری که در این پژوهش مدل های کولینز با هیوز و بیزی با تبدیل CLR، موتا با اسلتری و لندور با لندور اصلاح شده شبیه عمل کردند. به طور کلی، کارآیی مدل های ترکیبی مختلف در انگشت نگاری متفاوت است، و خروجی آن ها به نوع تابع هدف، که در بهینه سازی کمینه می شود، بستگی دارد.