اثر محلول پاشی نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم بر عملکرد بلال و برخی از آنزیم های آنتی اکسیدانی ذرت شیرین (Zea mays var saccharata) در شرایط تنش کمبود آب

به منظور بررسی اثر تنش کمبود آب و محلول پاشی با نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم بر عملکرد بلال و فعالیت برخی از آنزیم های آنتی اکسیدانی ذرت شیرین، این آزمایش به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده ی کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در سال 1396 به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایشی عبارتند از تنش کمبود آب در سه سطح 50، 75 و 100 درصد رطوبت قابل دسترس و محلول پاشی با نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم در چهار سطح صفر،0/01، 0/03 و 0/05 درصد بودند. نتایج نشان داد که اثر تنش کمبود آب بر صفات فعالیت آنزیم پراکسید هیدروژن، محتوای رطوبت نسبی، عملکرد بلال و آسکوربیک پراکسیداز معنی دار بود. همچنین اثر محلول پاشی با نانو دی اکسید تیتانیوم در تمامی صفات مورد مطالعه و بر همکنش تنش کمبود آب و محلول پاشی با نانو دی اکسید تیتانیوم به جز در صفت محتوای رطوبت نسبی در سایر صفات مورد مطالعه معنی دار بود. کاربرد نانو دی اکسید تیتانیوم در غلظت 01/0 درصد در تمامی تیمارها موجب افزایش آنزیم های کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و کاهش پراکسید هیدروژن شد اما محلول پاشی با نانو دی اکسید تیتانیوم با غلظت 0/01درصد در شرایط 50 درصد رطوبت قابل دسترس بیش ترین فعالیت آنزیم های کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و کم ترین مقدار پراکسید هیدروژن را داشت. همچنین محلول پاشی با غلظت 0/01 درصد نانو دی اکسید تیتانیوم تحت شرایط آبیاری کامل در مقایسه با عدم محلول پاشی این ترکیب تحت شرایط 50 درصد رطوبت قابل دسترس و شاهد عملکرد بلال را به ترتیب 58 و 8/1 درصد افزایش داد. در کل محلول پاشی با غلظت 0/01 درصد نانو دی اکسید تیتانیوم در شرایط تنش کمبود آب توانست فعالیت آنزیم های مرتبط با کاهش اثر مخرب تنش را افزایش داده و در نهایت منجر به افزایش عملکرد بلال در شرایط مشابه و عدم مصرف این ترکیب شد.