پیش بینی استرس آسیب زای ثانویه و رشد پس ازسانحه جانشینی براساس تنظیم شناختی هیجان در پرستاران ارائه دهنده خدمات به زلزله زدگان کرمانشاه

زلزله یکی از مخرب ترین بلایای طبیعی است که آثار روانی فراوانی بر بازماندگان و پرستارانی که با آن ها در ارتباط هستند، دارد. این مطالعه با هدف پیش بینی استرس آسیب زای ثانویه و رشد پس از سانحه جانشینی بر اساس تنظیم شناختی هیجان در پرستاران ارائه دهنده خدمات به زلزله زدگان شهر کرمانشاه انجام شد.

پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی پرستاران ارائه دهنده خدمات درمانی به زلزله زدگان شهر کرمانشاه در سال 1396 تشکیل دادند که از بین آن ها تعداد 181 پرستار به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس استرس آسیب زای ثانویه براید و همکاران (2004)، رشد پس از سانحه تدسچی و کالهون (1996) و تنظیم شناختی هیجان گرنفسکی و همکاران (2001) استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان و به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 25 تحلیل شدند.

 نتایج نشان داد مولفه فاجعه سازی (0/27= β و 3/11=t) و ملامت دیگران (0/21= β و 2/87=t) توان پیش بینی استرس آسیب زای ثانویه را داشت. همچنین مولفه ملامت خود (0/16= β و 2/85=t)، تمرکز مثبت (0/17= β و 2/31=t)،، تمرکز مبتنی بر برنامه ریزی (0/23= β و 2/63=t)، ارزیابی (0/35= β و 3/89=t) و دیدگاه گیری (0/13=β و 2/13=t) توان پیش بینی رشد پس از سانحه جانشینی را داشت.

با توجه به نتایج پژوهش حاضر و اهمیت پرستاران در سلامت جامعه، آموزش راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان برای بهبود عملکرد و بالا بردن رشد روانی پرستاران ضروری به نظر می رسد.