تحلیل کارایی و رتبه بندی واحدهای استانی سازمان تامین اجتماعی در بخش درمان غیرمستقیم با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها

امروزه سنجش کارایی به دلیل مشخص نمودن ضعفها، قوتها و میزان بهره گیری از منابع در دسترس دارای اهمیت بسیار می باشد؛ لذا هدف از این تحقیق تحلیل کارایی و رتبه بندی واحدهای استانی سازمان تامین اجتماعی در بخش درمان غیرمستقیم بود.

در این مطالعه ی توصیفی-مقطعی کارایی های فنی، مدیریتی و مقیاس سازمان تامین اجتماعی در 31 استان ایران توسط مدل ورودی گرای تحلیل پوششی داده ها و با فرض بازدهی متغیر نسبت به مقیاس مورد تحلیل قرار گرفت و استانها با استفاده از مدل اندرسون-پیترسون رتبه بندی شدند. متغیرهای ورودی شامل تعداد نیروی انسانی تخصصی، تعداد نیروی انسانی پشتیبانی، میزان درآمد هر استان و متغیرهای خروجی شامل تعداد و هزینه ی نسخ رسیدگی شده در هر استان بود. داده های مورد نیاز از سالنامه آماری سال 1396 سازمان تامین اجتماعی اقتباس شد و تحلیل داده ها به کمک نرم افزارهای DEAP 2.1 و EMS 1.3.0 انجام شد.

میانگین نمرات کارایی فنی 0/880، کارایی مدیریتی 0/818 و کارایی مقیاس 0/928 محاسبه شد. بر اساس نمرات فوق کارایی استان های کهگیلویه و بویراحمد و تهران رتبه ی اول و کرمان رتبه ی آخر را کسب نمودند.

به طور کلی ظرفیت ارتقای کارایی فنی، مدیریتی و مقیاس به ترتیب به میزان 12، 2/18 و 2/7 درصد در بخش درمان غیرمستقیم سازمان تامین اجتماعی وجود دارد که استانهای ضعیف و ناکارا باید در اولویت بهبود کارایی قرار گیرند که این امر می تواند با الگوگیری از استانهای کارا، الکترونیکی نمودن نسخ و مدیریت دقیقتر درآمدها و تعداد نیروی انسانی شاغل در بخش درمان غیرمستقیم تحقق یابد.