مصرف مشروبات الکلی، عوارض و درمان از منظر طب سنتی ایرانی: یک مطالعه مروری

مصرف مشروبات الکلی و عوارض ناشی از آن همواره در جوامع انسانی وجود داشته و در طول تاریخ ثبت شده است. قوانین مصرف الکل در کشورهای اسلامی با کشورهای غربی تفاوت بسیاری دارد و مصرف آن در کشور ایران همچون بسیاری از کشورهای اسلامی دیگر، ممنوع میباشد.

برای انجام مطالعه حاضر، متون کاغذی طب سنتی ایرانی قرون مختلف و مستندات الکترونیک در پایگاه های اطلاعاتی مانندPubMed,Google ScholarوScopusبا استفاده از کلید واژه های مناسب برای یافتن عوارض مصرف مشروبات الکلی مورد جستجو قرار گرفت

در کتب معتبر طب سنتی ایرانی، برای بیان مشروبات الکلی از دو واژه "خمر و شراب"استفاده شده است. طبع شراب به حسب رنگ طعم، رایحه، رقیق بودن و غلیظ بودن و تازگی و کهنگی آن در گرمی، سردی، تری و خشکی مختلف است، اما در کل گرم میباشد. از دیدگاه طب سنتی ایرانی، شراب عوارض گوناگونی دارد.

از منظر طب سنتی ایرانی، هیچ سطحی از مصرف الکل باعث ارتقای سلامت نمیشود و پزشکان افراد را حتی از مقادیر اندک الکل نیز بر حذر میدارند. بر اساس منابع معتبر طب سنتی ایرانی، حکمای این مکتب طبی، مصرف شراب را به دلیل این که مضراتش نسبت به منافعش بیشتر بوده است، از قدیم الایام جایز نمیدانستند.