تعیین اندازه منابع انرژی ایستگاه‏ شارژ خوردو الکتریکی با توجه به فاکتورهای اقتصادی

به‎دلیل افزایش نگرانی های زیست محیطی، امروزه، جایگزینی وسایل نقلیه الکتریکی با وسایل نقلیه سوختی به‎عنوان راه‏حلی اقتصادی، اهمیت ویژه ای پیدا کرده است. با توسعه به‏کارگیری انرژی های تجدیدپذیر و سیستم های ذخیره ساز انرژی، طراحی ایستگاه های شارژ با ترکیبی از این منابع انرژی و امکان تبادل با شبکه برق امری ضروری است. در این مقاله به مسئله طراحی این ایستگاه ها، ظرفیت و تعیین منابع تامین انرژی در این ایستگاه‎ها پرداخته شده ‏است و تقاضای موجود در بازه های زمانی و محدودیت های مربوط به ایستگاه شارژ و هر یک از منابع انرژی در نظر گرفته شده‎اند.

مسئله پژوهش، در قالب مدل برنامه ریزی خطی عدد صحیح به‎منظور بهینه سازی هزینه های سرمایه گذاری و عملیاتی ایستگاه، برای افق زمانی مشخص فرموله شده ‏است. در این مدل، ایستگاه شارژ قابلیت دارد که به‎صورت غیرهم‎زمان انرژی را از شبکه برق شهری خرید و فروش کند. همچنین، هزینه‏ ها و درآمدهای آن با در نظر گرفتن فاکتور ارزش زمانی پول در مدل محاسبه شده است. مدل پیشنهادی برای یک مسئله واقعی مربوط به ایستگاه شارژ عمومی در کشور هلند به ‏کار گرفته شده و بر اساس سه سناریوی تعریف‏ شده و سیاست‏ های مختلف، تعداد بهینه پنل ‏های سیستم انرژی خورشیدی، باتری‏ های سیستم ذخیره ‏سازی انرژی و مقدار بهینه انرژی خریداری‏شده از شبکه برق و انرژی فروخته‏ شده به شبکه برق در هر بازه زمانی به‎دست آمد و از نظر اقتصادی بررسی شد.

طبق نتایج به‎دست‎آمده، هر سه سناریو تحت شرایط مختلف، توجیه اقتصادی داشته و سودآور بوده اند.

 استفاده از انرژی خورشیدی و باتری‏ها، علاوه‎بر کاهش وابستگی ایستگاه شارژ به شبکه برق شهری، در سودآوری و درآمدزایی بیشتر برای ایستگاه شارژ، نقش کلیدی دارد.