بررسی وضعیت فرهنگی و تاثیر آن بر رشد اقتصادی استان های ایران

عوامل و شاخص های فرهنگی بسیاری در جهت اثرگذاری بر رشد و توسعه اقتصادی وجود دارند که باید شناسایی، و در نظر گرفته شوند. کشورها می توانند از طریق به کارگیری استعدادهای خلاق، میراث و داشته های فرهنگی خود، رشد اقتصادی را برانگیخته، پشتیبانی و تقویت نموده و در نهایت، سبب رفاه و سعادت جامعه شوند. شاخص های فرهنگی می تواند معیار سنجش و نشانگر وضعیت فرهنگی باشد. این مطالعه، به دنبال آن است تا مشخص نماید که آیا شاخص فرهنگی بر رشد اقتصادی استان های ایران اثر دارد یا خیر. شاخص فرهنگی با استفاده از مبانی نظری مزیت نسبی و معیار RCA محاسبه شده است. در این مقاله، بر اساس اطلاعات مربوط به حساب های منطقه ای 31 استان کشور ایران، شاخص فرهنگی استان ها محاسبه و وضعیت بین استان ها، مقایسه و تاثیرمزیت شاخص های فرهنگی بر رشد اقتصادی ایران در قالب رگرسیون تلفیقی پویا(GMM) در دوره 1395-1379 برآورد شده است. استان های کشور براساس آخرین اطلاعات داده های منتشر شده در سال 1397، حجم جامعه آماری ما را تشکیل می دهد. نتایج برآورد براساس رگرسیون داده های تابلویی، نشان می دهد که در دوره مورد بررسی، اثر مزیت نسبی ارزش افزوده متغیرهای فرهنگی رشد اقتصادی، مثبت و معنادار است. همچنین نتایج تحقیق نشان می دهد، شاخص فرهنگی در صورتی که سبب افزایش سرمایه انسانی شود، می تواند رشد اقتصادی استان ها را نیز افزایش دهد.