بررسی اثر حفاظتی اوژنول بر دیس لیپیدمی ناشی از سندرم متابولیکو وضعیت آنتی اکسیدانی سرم در مدل موش صحرایی نر

سندرم متابولیک دارای شیوع بالا و مجموعه ای از علایم بالینی: چاقی، افزایش فشارخون، قند ناشتا و تری گلیسرید (TG) و کاهش  HDL  همراه با افزایش ریسک بیماری های قلبی عروقی و دیابت است. مطالعات اخیر کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانی را از علل مهم دخیل در عوارض این سندرم می دانند. با توجه به اثرات آنتی اکسیدانی قوی اوژنول، هدف این مطالعه بررسی اثرات حفاظتی اوژنول بر دیس لیپیدیمیای ناشی از سندرم  متابولیک و وضعیت آنتی اکسیدانی سرم در موش های صحرایی نر است.

24 موش صحرایی به صورت تصادفی و به مدت 8 هفته به ترتیب در گروه های: 1-دریافت کننده آب آشامیدنی، 2-آب سرشار از فروکتوز به همراه توئین 20 درصد، 3-فروکتوز 10 درصد و 4- فروکتوز 10 درصد به همراه اوژنول mg/Kg ip 20 قرار گرفتند. در پایان نمونه خون جهت اندازه گیری کلسترول، تری گلیسرید، LDL، HDL، مالون دی آلدئید(MDA) و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل پلاسما(TAC) تهیه شد. داده ها بر حسب میانگین±انحراف معیار گزارش و آنالیز آن ها توسط آزمون ANOVA و تست تعقیبی توکی انجام شد.

افزودن فروکتوز به آب آشامیدنی موجب افزایش معنی دار وزن حیوانات، سطح سرمی کلسترول و تری گلیسرید، LDL و SGOT و کاهش سرمی HDL در مقایسه با گروه کنترل شد(P<0.05). اوژنول موجب کاهش سطح سرمی کلسترول، تری گلیسرید، LDL، MDA و افزایش سطح SGOT، TAC و  HDLسرم شد(P<0.05). سطح سرمی SGPT تفاوت معنی داری را در بین گروه ها نشان نداد.

اوژنول سبب بهبود مارکرهای سرمی مربوط به دیس لیپیدمی و هم چنین افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی پلاسما می گردد.