ارزیابی صفات بیوشیمیایی در برخی پایه های پسته تحت تنش شوری به منظور انتخاب پایه های متحمل

گیاهان هنگام مواجه شدن با انواع تنش های محیطی از سیستم آنتی اکسیدانی جهت مقابله با عوارض ناشی از تنش استفاده می کنند. در این تحقیق به منظور بررسی اثر تنش شوری ناشی از افزایش کلرید سدیم بر سیستم آنتی اکسیدانی و برخی خصوصیات فیزیولوژیک دانهال های پسته (بادامی ریز زرند، قزوینی، سرخس، آتلانتیکا، UCB1 و دورگ های cv. BadamiRiz-e-Zarand × P. Integerrima ، Pistacia. vera، cv. Sharakhs× P. Integerrima P. vera P. atlantica Desf× P. Integerrima,) آزمایشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در بستر کوکوپیت و پرلایت انجام شد. عوامل آزمایش شامل تنش شوری (صفر، 75، 150 و 225 میلی مولار) و پایه بودند. اعمال تنش در سال دوم به مدت نه هفته انجام گردید. در پایان آزمایش برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی دانهال ها اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که با افزایش سطح شوری، سطح برگ و کلروفیل کل در گیاهان مورد مطالعه کاهش یافتند. پایه آتلانتیکا بیشترین و پایه بادامی ریز زرند کمترین کاهش را در این خصوص نشان دادند. همچنین با افزایش سطح شوری، میزان پرولین برگ، فنول کل و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان افزایش یافتند. بیشترین افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان در دورگ بادامی ریز زرند× اینتگریما، پایه های بادامی ریز زرند و قزوینی مشاهده شد. با توجه به نتایج این پژوهش به نظر می رسد دورگ بادامی ریز زرند× اینتگریما، پایه های بادامی ریز زرند و قزوینی توانایی بیشتری در حفظ پروتئین های برگ داشته و تحمل بالاتری نسبت به تنش شوری دارند.