بهینه سازی فرآیند انعقاد و لخته سازی در تصفیه فاضلاب صنایع غذایی: یک مطالعه آزمایشگاهی

فاضلاب های صنایع غذایی دارای بار آلودگی بالایی می باشد که در نتیجه مصرف آب در مراحل مختلف، تولید می گردد. در صورت عدم مدیریت و نظارت کافی بر تصفیه فاضلاب صنایع غذایی، میتواند به عنوان یک منبع آلاینده محیط زیستی محسوب شود. هدف این مطالعه بهینه سازی فرآیند انعقاد و لخته سازی برای تصفیه فاضلاب صنایع غذایی بود.

مطالعه حاضر از نوع آزمایشگاهی بود. در این مطالعه از سولفات آلومینیوم و پلی آلومینیوم کلراید به عنوان منعقدکننده و از پلی الکترولیت­های کاتیونی C-270 و آنیونی A-300 به عنوان کمک منعقدکننده استفاده شد. سپس بهینه سازی پارامترهای pH (5/10- 5/4)، غلظت منعقدکننده (800-300 میلی­گرم بر لیتر) و کمک منعقدکننده (8-3 میلی­گرم بر لیتر) با محاسبه راندمان حذف کدورت، کل جامدات معلق و اکسیژن مورد نیاز شیمیایی مورد بررسی قرار گرفت و نتایج حاصله با استفاده از ضریب هم بستگی پیرسون آنالیز گردید.

نتایج نشان داد که در pH بهینه برابر با 5/8، غلظت 600 میلی­گرم بر لیتر پلی آلومینیوم کلراید در ترکیب با 5 میلی­گرم بر لیتر از پلی الکترولیت کاتیونی C-270 راندمان حذف برای کدورت، TSS و COD به ترتیب 75/98، 5/98 و 4/82 درصد بود.

میتوان نتیجه گرفت که فرآیند انعقاد و لختهسازی با استفاده از پلی کلرید آلومینیوم و پلی الکترولیت های کاتیونی -270 کارایی مناسبی در تصفیه پساب با این شرایط را دارد و با کاهش مواد آلی میتواند به عنوان یک مرحله پیش تصفیه قبل از تصفیه بیولوژیکی به کار رود.