بررسی دیدگاه بهره برداران درباره تکرار و شدت چرای دام در مرتع (مطالعه موردی: مراتع ییلاقی شهرستان کوهدشت)

چرای دام یکی از مهم ترین عوامل موثر بر خاک و پوشش گیاهی است که می تواند از جهات مختلف بر ساختار و کارکرد پوشش گیاهی تاثیرگذار باشد. این تحقیق در پاییز 1396 و با هدف بررسی عوامل موثر بر تکرار و شدت چرای دام در مرتع انجام شد. جامعه آماری پژوهش را سرپرستان خانوار عشایر شهرستان کوهدشت تشکیل داده است. با بهره گیری از فرمول کوکران، از میان 1038 خانوار عشایر مناطق ییلاقی شهرستان کوهدشت، 310 سرپرست خانوار به روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده انتخاب شدند که پرسشنامه شامل 7 سوال باز و 17 سوال بسته بود. برای سنجش روایی از نظرات اساتید استفاده شد و اطلاعات مورد نیاز پژوهش با انجام مصاحبه حضوری و از طریق پرسشنامه ها جمع آوری شد. برای سنجش پایایی اطلاعات از آلفای کرونباخ استفاده گردید که مقدار آلفای کرونباخ برای 30 نمونه اولیه  85/0 بدست آمد. ضریب همبستگی کندال تائو نشان داده است که بین شاخص عوامل موثر بر تکرار چرای دام با متوسط درآمد سالانه و متوسط هزینه سالانه خانوار بهره برداران، میزان زایش سالانه 10 راس دام و فاصله بین مراتع ییلاقی و قشلاقی ارتباط معنی داری برقرار است و بین شاخص عوامل موثر بر شدت چرای دام با میزان زایش سالانه 10 راس دام رابطه معنی داری وجود دارد. یافته های حاصل از آزمون من ویتنی نیز نشان داد که بین شاخص عوامل تکرار چرای دام و شدت چرا با داشتن مرتع قشلاقی تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج بدست آمده از آزمون کروسکال والیس نشان داده است که شاخص عوامل موثر بر تکرار چرا و شدت چرا با نوع بهره برداری از مرتع نیز تفاوت معنی داری وجود ندارد.