تاثیر 8 هفته تمرین هوازی و 4 هفته بی تمرینی بر غلظت گلوکز ناشتا، انسولین و هموگلوبین گلیکوزیله شده سرم خون موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
دیابت ملیتوس به گروهی از اختلالات متابولیکی اشاره دارد که با افزایش طولانی مدت قند خون همراه است. از آنجا که تمرینات ورزشی منظم معمولا باعث بهبود برخی بیماری ها می گردد و بی تمرینی متعاقب آن، ممکن است باعث برگشت دوباره این بیماری ها شود؛ هدف از تحقیق حاضر تاثیر 4 هفته بی تمرینی متعاقب 8 هفته تمرین هوازی بر غلظت گلوکز ناشتا، انسولین و هموگلوبین گلیکوزیله شده سرم خون در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بود.
60 سر موش صحرایی نر سالم نژاد آلبین و ویستار تهیه و با استفاده از داروی استرپتوزوتوسین دیابتی گردیدند. پس از آشکار شدن آثار دیابت ، به گروه های کنترل (30 سر) و تمرین (30 سر) تقسیم شدند. قبل از شروع پروتکل تمرینی، از هر گروه تعداد 10 سر برای به دست آوردن مقادیر پیش آزمون تشریح شدند؛ و 10سر دیگر بعد از انجام 8 هفته تمرین و 10 سر آخری بعد از 4 هفته بی تمرینی تشریح گردیدند. گروه های تمرینی هفته ای 3 جلسه با شدت و مدت پیش رونده با رعایت اصل اضافه بار تدریجی به انجام تمرین هوازی پرداختند و بعد از انجام 8 هفته تمرین هوازی ، به مدت 4 هفته بدون تمرین ماندند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های مکرر و آزمون تعقیبی توکی در سطح 05/0>p استفاده شد.
گلوکز ناشتا (001/0p=)، انسولین (001/0p=) و هموگلوبین گلیکوزیله شده (001/0p=) سرم خون بعد از 8 هفته تمرین هوازی بهبود یافتند؛ ولی به دنبال 4 هفته بی تمرینی، افزایش معنی داری داشتند (05/0>p).
می توان نتیجه گرفت که بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 ، حداقل 3 روز در هفته به انجام تمرینات هوازی مثل پیاده روی و دویدن و غیره بپردازند و با گذشت زمان، از قطع تمرینات ورزشی خودداری کنند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.