مقایسه تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر رویکرد هیجان مدار و رویکرد غنی سازی روابط گاتمن بر تعارض زناشویی گروهی از زنان شهرستان خمین

تعارض یکی از عوامل مخرب زندگی زناشویی است و آثار زیان باری بر سلامت فیزیکی و هیجانی زوجین دارد. هدف از انجام این پژوهش، مقایسه تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر دو رویکرد هیجان مدار و غنی سازی روابط گاتمن بر تعارض زناشویی گروهی از زنان شهرستان خمین بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه و پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری پژوهش، زنان شهرستان خمین بودند که در سال 1396، به مرکز مشاوره فراز مراجعه کرده بودند. 36 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه گمارده شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه تعارض زناشویی بود. نتایج تحلیل کواریانس چندمتغیری نشان داد مداخله آموزشی مبتنی بر دو رویکرد هیجان مدار و غنی سازی روابط گاتمن سبب کاهش نمرات تعارض زناشویی و مولفه های آن شده است. همچنین، نتایج آزمون بونفرونی نشان داد در متغیر تعارض زناشویی بین دو رویکرد آموزشی، تفاوت معنی داری وجود ندارد؛ اما تفاوت بین دو گروه آزمایش با گروه گواه در پس آزمون و پیگیری برای متغیر تعارض زناشویی معنی دار بود. پیگیری سه ماهه، بیانگر ثبات برآیندها بود. با توجه به کمک رویکرد هیجان مدار به زوجین در شناسایی و ابراز نیازها و احساسات و تمرینات ساختار یافته رویکرد گاتمن برای افزایش مهارت های ارتباطی، می توان از این دو رویکرد در کاهش تعارض زناشویی استفاده کرد.