بررسی اثر عصاره هیدروالکلی گیاه گلدر (Otostegia Persica) بر میزان آنژیوژنز و سطح بیان فاکتور VEGFR در پرده کوریوآلانتوییک جنین جوجه

آنژیوژنز یا رگ زایی، تشکیل مویرگ های جدید از عروق اولیه است که در حالات مختلف پاتولوژیک از قبیل رشد تومور، متاستاز، آرتریت روماتوئید، دیابت و هم چنین در فرایندهای فیزیولوژیک مانند رشد و نمو اندام، ترمیم زخم و تولید مثل نقش دارد. گلدر از خانواده نعناعیان دارای اثرات آنتی آپوزپتوزیس وآنتی اکسیدانی می باشد. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثرات عصاره الکلی گیاه گلدر برتغییر بیان ژن VEGFR در آنژیوژنز پرده کوریوالانتوئیک جنین جوجه است.

دراین مطالعه تجربی 60 عدد تخم مرغ نطفه دار نژاد ROSS به طور تصادفی به 5 گروه شامل شاهد، شاهد آزمایشگاهی، تیمار با عصاره هیدروالکلی دوز 100 و 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم تقسیم شدند. در روز دوم انکوباسیون پنجره هایی روی تخم مرغ ها ایجاد و در روز هشتم، یک اسفنج ژلاتینی با قطر4 ×4×1 (حاوی آلبومین و محلول آگار در نرمال سالین) بر روی غشای کوریوالانتوئیک قرار داده وعصاره با دوز 100 و 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم به آن اضافه شد. روز دوازدهم ، قد و وزن جنین ها هم چنین شبکه عروقی پرده کوریوالانتوئیک توسط استرئومیکرسکوپ عکس برداری و سپس به کمک نرم افزار Image J طول و تعداد انشعابات مویرگی اطراف اسفنج اندازه گیری گردید. نتایج توسط نرم افزار Minitab 16 با آزمون آماری t-test و ANOVA درسطح معناداری (05/0 > P) تحلیل شدند.

میانگین قد و وزن جنین ها (339/0 p=)، تعداد و طول انشعابات عروقی در گروه شاهد نسبت به شاهد آزمایشگاهی تفاوت معنی داری را نشان نداد (86/0(P= . میانگین تعداد عروق در تمام گروه های تیمار افزایش معنی داری نشان داد (0001/0 >P). بیان ژن VEGFR در تمام گروه های تجربی نسبت به شاهد آزمایشگاهی افزایش یافته است.

عصاره هیدروالکلی گیاه گلدر دارای اثرات رگ زایی می باشد که در افزایش طول عروق، قد و وزن جنین ها و هم چنین بیان ژن VEGFR موثر است.