تبیین اثر کنترل اجتماعی بر شکل گیری پتانسیل رفتارهای نابهنجار (مورد مطالعه: نواحی شهری و روستایی استان کهگیلویه و بویراحمد)

کنترل اجتماعی به ابزار نظارت بر کنشگران اطلاق می شود که شامل دو بعد رسمی و غیر رسمی است. نظریه پردازان کنترل معتقدند که مکانیزم کنترل اجتماعی افراد را از نقض هنجارها و قواعد جمعی جامعه نگه می دارد و با پیوستگی و اتصال به نهادهای اجتماعی رفتارهای مجرمانه را کاهش می دهد. بر این اساس، هدف اصلی پژوهش حاضر تبیین تاثیر کنترل اجتماعی بر پتانسیل رفتارهای نابهنجار است و مدل نظری مورد استفاده، تئوری چهار سنخی هیرشی است. شیوه تحقیق پیمایشی و جامعه آماری، کلیه شهروندان نواحی شهری و روستایی 65 - 18 سال استان کهگیلویه و بویراحمد بودند که 450 نفر به عنوان نمونه تعیین و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود که اعتبار آن با استفاده از اعتبار محتوا و اعتبار سازه ای به روش تحلیل عاملی تاییدی بررسی گردید و پایایی آن به روش کودر ریچاردسون و آلفا کرونباخ مورد سنجش قرار گرفت. یافته های مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد، کنترل اجتماعی تاثیر منفی بر پتانسیل رفتار نابهنجار دارد و قادر است 94 درصد تغییرات متغیر وابسته را تبیین نماید. همچنین ضریب تاثیر کنترل اجتماعی بر پتانسیل رفتار نابهنجار (97/0-) است که با توجه به مقدار تی (2/16) این ضریب، معنادار است و نشان می دهد به ازای هر واحد تغییر در کنترل اجتماعی، 97/0 پتانسیل رفتار نابهنجار در جهت معکوس تغییر می یاید.