بررسی نادانی تکثرگرا در سازمان؛ پیشایندها و پسایندها

نادانی تکثرگرا، نوعی خطای شناختی است که در آن فرد از ایده یا نظری برخوردار است، اما به اشتباه تصور می کند که اکثریت همکاران او، نظری مخالف آن را دارند. باتوجه به تاثیر قابل توجه این خطا بر متغیرهای رفتاری فردی، گروهی و سازمانی و عدم پرداختن به آن در متون علمی مدیریت در ایران، هدف این مقاله، معرفی این وضعیت، پیشایندهای موثر در بروز آن و پسایندهای متاثر از آن در حوزه رفتار سازمانی است. بدین منظور، 104 مقاله معتبر بین المللی بررسی اولیه شد که باتوجه به نامناسب بودن عنوان، چکیده و محتوای 65 مقاله، تعداد 39 مورد برای بررسی نهایی درنظر گرفته شد. مرور این موارد به بررسی علل و پیامدهای نادانی تکثرگرا می پردازد و سعی در فهم این متغیر و چگونگی نفوذ آن بر رفتار کارکنان دارد. یافته های پژوهش نشان می دهد نادانی تکثرگرا، پدیده ای پیچیده است که عواملی همچون نفوذ اقلیت و حفظ هویت درون گروهی (با تاثیر از جمعیت شناسی رابطه ای)، اجماع کاذب، یکتایی کاذب و مارپیچ سکوت در بروز آن نقش دارند. همچنین این پدیده، نتایج مهمی مرتبط با رفتار کارکنان در سطح فردی (به صورت مستقیم و غیرمستقیم)، گروهی و سازمانی همراه دارد. فرضیه های منتج از مرور ادبیات این مقاله راهگشای مدیران و پژوهشگران به منظور شناخت بهتر نادانی تکثرگرا و چگونگی پیشگیری از آن در حوزه تصمیم گیری سازمانی است.