بررسی تاثیر سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم بر حافظه شنوایی- کلامی
سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم (BPPV: Benign Paroxysmal Positional Vertigo) شایع ترین عامل ابتلا به سرگیجه های حاد محیطی است که اغلب نشانه های سایکولوژیک آن نادیده گرفته می شود. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط تاثیرات سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم بر حافظه شنوایی- کلامی مبتلایان انجام شد.
در این مطالعه مقطعی در مجموع 40 فرد مبتلا به سرگیجه حاد تحت آزمایشات شنوایی و وستیبولار قرار گرفتند و پس از تشخیص ابتلا به سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم، نسخه فارسی پرسشنامه سنجش معلولیت ناشی از گیجی و آزمون حافظه شنوایی- کلامی ری برای آن ها اجرا شد.
نتایج نشان دادند که میزان معلولیت ناشی از سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم موجب کاهش ظرفیت حافظه شنوایی- کلامی نسبت به افراد هنجار می گردد.
مبتلایان به سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم که از سرگیجه های شدید چرخشی رنج می برند، نسبت به افراد هنجار دچار مشکلات بیشتری در یادگیری از طریق حافظه شنوایی- کلامی هستند و ابتلا به سرگیجه حاد به عنوان یک حالت ناخوشایند جسمی می تواند منجر به عوارض شناختی قابل ملاحظه ای در آن ها گردد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.