بررسی اثرات عصاره برگ گردو در پیشگیری از آسیب های مولکولی، بافتی و تغییرات آنزیمی القاء شده با ccl4 در کبد جوجه

از آنجایی که مصرف افزودنی ها جهت افزایش راندمان تولید در پرورش جوجه ها دارای عوارض جانبی همچون آسیب کبدی می باشند، اهمیت استفاده از گیاهان دارویی از جمله برگ گردو به دلیل داشتن آنتی اکسیدان ها مورد توجه است. 50 عدد جوجه به 3 گروه آزمایشی و 2 گروه کنترل (سالم و سمی) تقسیم شدند. سه گروه آزمایشی از روز 21 دوره به مدت 14 روز به میزان 5/0، 1و 5/1 گرم عصاره آبی برگ گردو به ازای هر کیلوگرم وزن بدن را دریافت کردند. در انتهای دوره گروه های تیماری و گروه کنترل سمی یک میلی لیتر تترا کلرید کربن را به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت کردند و گروه کنترل سالم تزریقی نداشت. خونگیری و نمونه برداری بافت کبد انجام گرفت. نتایج نشان داد در دوز 0.5 و 1 بافت کبد تخریب سینوزوئیدی و بهم ریختگی سلولی داریم اما در دوز 1.5 عروق و مجاری صفراوی سالم و سلول ها مرتب هستند. آنزیم های کبدی در گروه 1.5 کاهش میزان نسبت به گروه های با دوز پایین تر و کنترل سمی را داشته اند (P<0/05). بیان BID در دوز 1 و 1.5 کاهش و بیان Bcl2 در دوز 1 و 1.5 افزایش در مقایسه با گروه کنترل را دارند(P<0/001). عصاره برگ گردو در دوز بالا با افزایش ژن آنتی آپوپتوتیک Bcl-2 و کاهش بیان ژن آپوپتیک BID، مانع از ایجاد آپوپتوز و آسیب بافتی و افزایش آنزیم های کبدی شده است که نشان دهنده مقاومت کبد در برابر سمیت ccl4 میباشد.